Page Text
________________
પ્રથમ પ્રકાશ,
-
-
-
નસ્થ હતા ત્યાં આવ્યું. અમર્ષથી ભરપૂર સ્વભાવવાળા દેવે પ્રથમ ઘળની વૃષ્ટિ કરી; એટલે સુધી ધૂળ ઉછાળી કે તે ધૂળથી મહાવીર દેવને કાન અને નાકના વિવરે પણ પુરાઈ ગયા. શ્વાસે શ્વાસ ચાલ બંધ પડી ગયે તેપણ ચેગિક શક્તિવાળા શ્રમણને તે કોઈ દુ:ખદ ન થયું, ત્યારે ધૂળ દૂર કરી વજન સરખા તીક્ષણ મુખવાળી કીડીઓ તેણે દેવશક્તિથી બનાવી, મહાવીર દેવના ઉપર મૂકી. કીડીઓ એટલા જોરમાં ડસ આપવા લાગી કે થોડા વખતમાં તેમનું શરીર ચાલના જેવું છિદ્રમય થઈ ગયું, છતા તે મહાત્માનું મન બીલકુલ કલુષિત ન થયું. આ વખતે પણ નિર્ભાગ્ય મનુષ્યના મનારની માફક તે નિષ્ફલ નિવડયો એટલે મોટા મેટા ડાંસ બનાવી તેમના ઉપર મૂક્યા. આ ડાસ એટલા જોરથી ચટકા મારવા લાગ્યા કે જેમ પર્વતમાંથી અનેક નિર્ઝરણાઓ ચાલે છે, તેમ પ્રભુના શરીર રૂ૫ પર્વતથી રૂધિર રૂપ ઝરણાઓ ચાલવા લાગ્યાં, તથાપિત મહાશયનું મન ચલિત ન થયું. પણ ઉલટુ અધિક સત્ત્વથી ઉત્તેજીત થવા લાગ્યું. આવી રીતે સિંહ, સર્પ, હાથી વિગેરે અનેક રૂપે કરી ધ્યાનસ્થ દશાથી ચલિત કરવા તેણે પ્રયત્ન કર્યો, પણ તે નિરૂપયેગી થતું જોઈ દેવ વિચાર કરવા લાગ્યું કે આ પ્રતિકૂલ ઉપસર્ગોથી કદી ચલાયમાન થવાનું નથી. પણ જે આને અનુકૂળ સુખ બતાવું તે આ નક્કી ચલિત થશે. આ ઇરાદાથી એક વિમાન તૈયાર કરી, દેવ દેવીઓ બનાવી વિમાનમાં બેસી, મહાવીર દેવ પાસે આવી કહેવા લાગ્યું કે હે શ્રમણ ! આ તમારી બૈર્યતા અને તપશ્ચર્યા જોઈ હું પ્રસન્ન થાઉં છું. ચાલો, આ વિમાનમાં બેસો. તમને તમારા ઈચ્છિત પ્રમાણે દેવલોકમાં લઈ જાઉં, તપશ્ચર્યા કરીને જે સાધવા માગે છે, તે હું તમને આપું છું “ખરેખર મહનિદ્રાથી નિદ્રિત થએલા અને ક્ષણિક તથા માયિક સુખમાં સુખ માનનારા અને આ પગલિક સુખ સુખરૂપ ભાસે છે, છતાં જ્ઞાનીઓ આ સુખને સુખરૂપે માનતા નથી, એટલું જ નહિ પણ આગામી કાળે દુઃખ આપનાર હોવાથી તેને વર્તમાનમાં પણ દુઃખ રૂપે માને છે. એ મહાશય જેને માટે તપશ્ચર્યા કરે છે, જેને માટે આ સંસારનો ત્યાગ કરી આત્મરમણ કરે છે જગલમાં
| SR No. | 011634 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kesharvijay |
| Publisher | Vijaykamal Keshar Granthmala Khambhat |
| Publication Year | 1924 |
| Total Pages | 416 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |