________________
૩૩૬
એકાદશ પ્રકાશ,
જે સ્થળે તીર્થકરે વિહાર કરતા હોય તે સ્થળની ચારે બાજુ તેમના પ્રભાવથી સે જન પ્રમાણે પૃથ્વીમાં, ઉદ્ય (મોટા) - જેમ ચંદ્રના ઉદયથી તાપ શાંત થાય છે, તેમ શાંત થઈ જાય છે. ર૯.
मारीतिदुर्भिक्षाऽतिवृष्टयनादृष्टिडमरवैराणि ॥ न भवत्यस्मिन् विहरति सहस्ररश्मौ नमांसोव ॥ ३०॥
આ ભગવાન્ પૃથ્વીતળ ઉપર વિચરતા ત્યાં, જેમ સૂર્ય છતાં અંધકાર ન હોય તેમ મરકી, દુકાળ, ઘણું વૃષ્ટિ, સર્વથા વૃષ્ટિ ન થવી, ચુદ્ધ, અને વેર આદિ ઉપદ્રવ હોતા નથી. ૩૦ मार्तडमंडलश्रीविडंवि भामंडलं विभोः परितः। आविर्भवत्यनुवपुः प्रकाशयन् सर्वतोऽपि दिशः ॥३१॥
સૂર્ય મંડળની શેભાને વિડંબના પમાડે તેવું, સર્વ બાજુ દિશાઓને પ્રકાશિત કરતું, ભામંડળ ભગવાનના શરીરની પાછળ પ્રગટ થાય છે. ૩૧.
संचारयति विकचान्यनुपादन्यासमाशु कमलानि । भगवति विहरति तस्मिन् कल्याणीभक्तयो देवाः ॥ ३२॥
તે ભગવાન જ્યારે પૃથ્વીતળ ઉપર વિચરે છે ત્યારે ઉત્તમ ભક્તિવાળા દેવ, પગલે પગલે (સુવર્ણના) કમળ પગ મુકવા માટે તત્કાળ સચારે છે (સ્થાપન કરે છે) ૩૨. .
વાતિ મા કલ ચત્યgષ્ય રામનાથ ... तरवोऽपि नर्मति भवंत्यधोमुखाः कंटकाश्च तदा ॥ ३३॥
તથા પવન અનુકૂળ વાય છે. ભગવાનને જ બુક, ચાસ, નકુંલાદિ) શકુન દક્ષિણાવર્ત જમણાં હોય છે. (અથવા પંખીઓ પ્રદક્ષિણા આપે છે) વૃક્ષો પણ નમે છે, અને કાંટાઓનાં સુખ નીચાં (ઉધાં) થાય છે. ૩૩. '
आरक्तरल्लयोऽशोकपादपः स्मेरकुसुमगंधादयः। मनस्तुतिरिव मधुकरविस्तैर्विलसत्युपरि तस्य ॥ ३४॥
લાલ પવાળે, વિકસ્વર અને સુગંધથી વ્યાપ્ત પુખેવાળ, તથા મધુકર (બ્રમર) ના શબ્દોએ કરી જાણે સ્તુતિ કરાતા હોય તે, અશેક વૃક્ષ ધર્મદેશના આપવાના અવસરે તે પ્રભુના ઉપર @સી શેલી રહે છે. ૩૪. '
