________________
ધાતિકર્મના ક્ષયથી થતું ફળ पडपि समकालमृतवो भगवंत ते तदोपतिष्ठते । स्मरसाहायककरणे प्रायश्चित्तं ग्रहीतुमिव ॥ ३५ ॥
એ અવસરે કામદેવને સહાય કરવાનું જાણે પ્રાયશ્ચિત લેવા માટે આવી હોય તેમ એકી કાળે છએ ઋતુએ ભગવાનની
પ્રાપ્ત થાય છે. ૩૫. अस्य पुरस्नान्निनदन् विजृभते दुंदुभिर्नभसि तारं । कुर्वाणो निर्वाणयाणकल्याणमिव सद्यः॥३६॥
આ ભગવાનની આગળ તાર સ્વરે નાદ કરતો દેવદુંદુભિ, જાણે તત્કાળ કલ્યાણકારી મોક્ષમાર્ગના પ્રમાણને કરતે સૂચવત) હાય તેમ શોભી રહ્યો છે. ૩૬.
पंचापि चेद्रियार्थाः क्षणान्मनोज्ञीभवंति तदुपाते । को वा न गुणोत्कर्ष सविर्धी महनामवाप्नोति ॥ ३७॥
તે ભગવાનની પાસે પાંચે ઈદ્રિયોના અર્થો, ક્ષણવારમાં મનોજ્ઞ થાય છે અથવા મહા પુરૂની સેબતથી (સામિપ્રતાથી) કીરણ ગુણને ઉત્કર્ષ ન પામે? અથાત્ સર્વ પામે ૩૭.
अस्य नखरोमाणि च वर्धिष्णून्यपि नेह प्रवर्धते । વિરારંજિન દર મોતના ૨૮ છે
સેકડે ગમે ભવોના સંચિત કરેલાં કર્મોને નાશ થયેલો જોઈને, ભય પામ્યાં હોય તેમ વૃદ્ધિ પામવાના સ્વભાવવાળા પણ આ પ્રભુના નખ અને રામ વૃદ્ધિ પામતા નથી. ૩૮
शमयति तदभ्यणे रजांसि गंधजलवृष्टिभिर्देवाः । उन्निद्रकुसुमदृष्टिभिरशेषतः सुरमयति भुवम् ॥३९॥
તે પ્રભુની પાસે સુગધ જલની વૃષ્ટિ કરવે કરી, દેવે ધૂળને શાંત કરે છે અને વિકસ્વર પુષ્પ વૃષ્ટિએ કરી નજીકની સર્વ ભૂમિને સુગંધિત કરે છે. ૩૯
छत्रत्रयी पवित्रा विभोरुपरि भक्तितस्त्रिदशराजैः। गंगास्रोतस्त्रिनयीव धार्यते मंडलीकृत्य ॥ ४० ॥
સ્વામિના ઉપર ઇદ્રો ભક્તિથી ગગા નદીના ત્રણ પ્રવાહની માફક, પવિત્ર, ગેળાકાર, ત્રણ છત્રોને ધારણ કરે છે.
अयमेक एव नः प्रभुरित्याख्यातुं बिडोजसोन्नमितः। अंगुलिदंड इवोच्चैश्चकास्ति रत्नध्वजस्तस्य ॥४१॥ .