________________
રુપસ્થ ધ્યાનમ
કરશ
ચૈાગીના મનનુ પરમાત્માની સાથે જે એકાકારપણું તે સમરસીભાવ છે, અને તેનેજ એકીકરણ માનેલું છે કે જેથી આત્મઅભિન્તપણે કરી, પરમાત્માને વિષે લીન થાય (લય પામે). ૪.
નિરાલંબન યાનને ક્રમ
अलक्ष्यं लक्ष्यसंबधात् स्थूलात् सूक्ष्मं विचिंतयेत् । सालंवाच्च निरालंवं तत्ववित्तत्त्वमंजसा ॥ ५ ॥
પ્રથમ પિ ડસ્થાદિ લક્ષ્યવાળાં ધ્યાનના ક્રમે, અલક્ષ જે નિરાલઅન ધ્યાન તેમાં આવવું. પ્રથમ સ્કુલ (માટાં) પ્લેચે લેઈ, અનુ ક્રમે (અનાહદ કલા વિગેરે) સૂક્ષ્મ ધ્યેયાનુ ચિતન કરવુ, અને રૂપસ્થાદિ સાલ અન ધ્યેયેાથી, નિરાલ મન (સિદ્ધ અરૂપિ) ધ્યેયમાં આવવું. આ ક્રમે અભ્યાસ કરવામા આવે તેા તત્ત્વના જાણકાર ચેાગી ઘેાડા વખતમાં તત્ત્વ પામી શકે. પુ
उपसंहार करे छे.
एवं चतुर्विधध्यानामृतमग्नं मुनेर्मनः ॥ साक्षात्कृतजगत्तत्वं विधत्ते शुद्धिमात्मनः ॥ ६ ॥
આ પ્રમાણે પિડર્થ, પદસ્થ, રૂપસ્થ અને રૂપાતીત આ ચાર પ્રકારના ધ્યાનામૃતમાં મગ્ન થયેલું મુનિનુ મન, જગના તત્ત્વાને સાક્ષાત્ કરી (તત્ત્વાના અનુભવ કરી) આત્માની વિશુદ્ધિ કરે છે. ૬.
પ્રકારાંતરે ચાર પ્રકારનું ધ્યેય. आज्ञाsपायविपाकानां संस्थानस्य च चिंतनात् ॥ इत्थं वा ध्येयभेदेन धर्मध्यानं चतुर्विधं ॥ ७ ॥ આજ્ઞા, અપાય, વિપાક અને સસ્થાનના ચિંતન કરવાથી, ધ્યેચના ભેદે આ પ્રમાણે પણ ધર્મ ધ્યાન ચાર પ્રકારનું કહેવાય છે. ૭.
་
આજ્ઞા ધ્યાનનું સ્વરૂપ
आज्ञां यत्र पुरस्कृत्य सर्वज्ञानामवाधितां ॥ तवतश्चिंतयेदथास्तदाज्ञ ध्यानमुच्यते ॥ ८ ॥ પૂર્વાપર ખાધારહિત- અથવા કોઈ દર્શનારાથી ઠિત ન
