________________
ગુરૂભક્તિ કેવી રીતે કરવી. ૧૮૧ आसनाभिग्रहो भवत्या वंदना पर्युपासनम् ।। तधानेऽनुगमति मनिपत्तिरियं गुरोः ॥ १२६ ॥
ગુરૂને નેતાજ ઉભા થઇ જવું. આવતા સાંભળી સમુબ જવું, રથી મતક હાથ જોડવા. બેસવાને પાતે આસન આપવું, ગુરૂ બેઠા હોય ત્યાં સુધી પિતે આસન ઉપર ન બેસવુ. ભક્તિથી વંદના તથા કેવા કરવી અને ગુરૂ જતા હેય તે તેની પછાડી કેટલાંક પગલા જેવું નથી ગુરૂ પાયે ધર્મ સાંભળવે, આ સર્વ ગુરૂની પ્રનિપ્રતિ ભક્તિ ઉચિત આચરણ કહેવાય છે. ૧૨૫-૧૨૬
ततःप्रतिनिरत्तःसन् स्थानं गत्वा यथोचितम् । मुधोधर्माविरोधेन विदधीनार्थचिंतनम् ॥ १२७ ।।
ગુરૂ પાસેથી પાછા ફર્યા બાદ વ્યાપાર કરવાના ઉચિત સ્થાને જઈ ધર્મને બાધા ન પહોંચે તેવી રીતે બુદ્ધિમાન શ્રાવકે ધન કમામાવાને (વિચાર) પ્રયત્ન કરવા. ૧૨૭
ततो माध्यालकी पूजां कुर्यात् कृत्वाच भोजनम्। तद्विद्भिः सह शास्त्रार्थरहस्यानि विचारयेत् ॥ १२८॥
પછી મધ્યાહુ વખતની પૂજા કરે, ત્યારબાદ ભેજન કરી શાસ્ત્રના જાણકારોની સાથે ગાયના અર્થો અને રહસ્યને વિચાર કરે.
ततश्व संध्याममये कृत्वा देवार्चनं पुनः।
कृतावश्यककर्मा च कुर्यात्स्वाध्यायमुत्तमम् ॥ १२९ ॥ પછી સ ધ્યા વળાએ ફરી દેવાન (ધપદિપાદિથી દેવપૂજા કરી) તથા પ્રતિક્રમણ (દિવસે શ્રાવક વ્રત સંબધી કાઈ પણ દૂષણ લાગ્યું હોય તેની શુદ્ધિ) કરી, પછી ઉત્તમ પ્રકારનુ સ્વાધ્યાય (મહાન પુરૂનાં જીવન સારવા, સારા વિચારો કરવા, પઠિત યાદ કરવું) વિગેરે ધ્યાન કરવું ૧૨૯૮
न्याय्ये काले ततो देवगुरुस्मृतिपवित्रितः।।
निद्रामल्पामुपासीत प्रायेणाब्रह्मवर्जकः ॥ १३०॥ સ્વાધ્યાયાદિ ધર્મધ્યાન કરવામાં કેટલેક વખત વ્યતીત કર્યા બાદ પોતાના ઈષ્ટદેવ ગુરૂને સારવે કરી પવિત્ર થઈ પ્રાયે અબ્રહ્મચર્યને (મથુનને) ત્યાગ કરી અલ્પ (ડી) નિદ્રા કરે (ગૃહસ્થ હોવાથી મેથુન ત્યાગ કરવા માટે પ્રાય: શબ્દ મૂકે છે.) ૧૩૦.
