________________
* તૃતીય પ્રકાશ, * :
-
પાછલી બે ઘડી રાત્રી રહે ત્યારે તે પેહેલાં જાગૃત થવાય તે વધારે સારું) જાગૃત થઈ પંચ પરમેષ્ટિ નવકાર મંત્રની સ્તુતિ કરી શ્રાવકે યાદ કરવું કે મારે શું ધર્મ છે, મારૂં કુલ કર્યું છે, મેં ક્યાંકયાં વ્રત અંગીકાર કર્યો છે? (ઉપલક્ષણથી મારે ગુરૂ ધર્માચાર્ય કેણુ છે) તે સર્વ યાદ કરી પવિત્ર થઈ પુષ્પ નૈવેદ્ય અને સ્તુત્રવડે (સ્તુતિ કરવે) કરી પિતાના ગૃહત્યમાં રહેલ દેવાધિદેવની પૂજા કરી શકત્યનુસાર નવકારશી, પિરસી, પશ્ચખાણું કરી મોટા દેવાલય પ્રત્યે જવું. વિધિપૂર્વક મદિરમાં પ્રવેશ કરી જીનેશ્વરના ફેરતી ત્રણે પ્રદક્ષિણા કરી પછી પુષ્પાદિ (આદિ શબ્દથી કેશર, ચંદન, બરાસાદિથી) પૂજન કરી ઉત્તમ સ્તવનેએ કરી ભગવાનની સ્તુતિ કરે ૧૨૧૨૨-૨૩. આ ઠેકાણે દેવવંદન ભાષ્યાદિથી અશેષ વિધિ જાણી લે.
ચૈત્યવંદન કર્યા પછી . ततो गुरूणामभ्यणे प्रतिपत्तिपुर सरम् । ।
विदधीत विशुद्धात्मा प्रत्याख्यानप्रकाशनम् ॥१२४॥ પછી ગુરૂ મહારાજની પાસે આવી નમસ્કારાદિ સંક્તિ કરવાપૂર્વક વિશુદ્ધ આત્મા શ્રાવકે પોતે પહેલાં દેવ સાક્ષીએ કરેલું પચ્ચખાણ ગુરૂ પાસે પ્રકાશિત કરવું અર્થાત ગુરૂ પાસે ફરી પચ્ચખાણ કરવું ૧૨૪.
વિવેચન-પચ્ચખાણ પોતાની શાક્ષિએ, અને ગુરૂ સાક્ષિાએ, દિવ સાક્ષિએ, એમ ત્રણ પ્રકારે થઈ શકે છે. તેથી અહી ગુરૂ આગળ પ્રકાશિત કરવાનું જણાવ્યું છે. ગુરૂવંદન બે હાથ જોડી મસ્થણ વદામિ કહેવું તે જઘન્ય છે. આ વદન રસ્તામાં સન્મુખ મળતાં કરવાનું છે. બે ખમાસમણ દઈ શાતા પૂછી અદ્ભુઠિઓને પાઠ કહેવી તે મધ્યમ વદન છે અને દ્વાદશાવર્ત વંદન કરવું તે ઉત્કૃષ્ટ વંદન છે. આ ગુરૂવંદન વિધિ વિસ્તારથી ગુરૂવંદન ભાષ્યથી જાણવી તથા પશ્ચખાણ લેનાર, દેનાર તથા ભાંગા અને પ્રકાર, તે સવે પાણભાષ્યથી જાણી લેવાં
(ગ) લકમાં જણાવ્યું કે, ગુરૂની પ્રતિપત્તિપૂર્વક પચ્ચખાણું કરવું છે ભક્તિ કહે છે.), :
अभ्युत्यानं तदा लोकेऽभियान च तदोगमे। शिरस्यजलिसंश्लेषः स्वयमासनढोकनम् ॥ १२५ ॥