________________
મહા શ્રાવકધી દિવસચર્યાં.
મુનિ હારાર્થે ઘેર આવ્યે દેવા લાયક વસ્તુ, સચિત્ત પૃથ્વી, જેલ, એગ્નિ, આદિ ઉપર મૂકે ૧. અથવા સજીવ વસ્તુથી તે ઢાંકે - ૨. ગોચરીને વખત થયા પછી ભેજન તયાર કરે, ૩, ઈર્ષા કરી દાન આપવું. (આણે આપ્યું તે હું કાંઈ તેનાથી ઓછો નથી માટે હું પણું આપીશ, અથવા સાધુ પર ઈર્ષા કરી દાન આપે) ૪ આ બીજની વસ્તુ છે એમ બાન કરી ને આપે, ૫. આ ચેથા શિક્ષા વ્રતના પાંચ અતિચારે કહ્યા છે. અહીં પણ અનઉપયાગથી અતિચાર સમજવા. ૧૧૮. આ પ્રમાણે બાર વ્રતના અતિચાર કહેવાયા.
મહા શ્રાવકપણું બતાવે છે. एवं व्रतस्थितो भक्त्या सप्तक्षेच्यां धनं वपन् । दयया चातिदीनेषु महाश्रावक उच्यते ॥ ११९ ॥
આ પ્રમાણે બાર વ્રતમાં રહે છતે ભક્તિપૂર્વક સાતક્ષેત્ર (સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક, શ્રાવિકા, પ્રતિમા, દેરાસર, અને જ્ઞાન) માં ધન ખરચતે અને દયા વડે કરી અતિ દીન જીવેને ધન આપતે તે મહા શ્રાવક કહેવાય છે. ૧૧૯. સાત ક્ષેત્રમાં ધન નહિ વાપરનારનું નિર્બળપણું
यः सबाह्यमनित्यं च क्षेत्रेषु न धनं वपेत् । कथं वराकश्चारित्रं दुश्चरं स समाचरेत् ।। १२०॥
જે માણસ પોતાની પાસે ધન વિદ્યમાન છે, વળી તે બાહ્યા છે અને અનિત્ય છે છતાં તે ઉત્તમ સ્થળે ખરચી શક્તા નથી, તે બિચારે દુઃખે પાળી શકાય તેવું ચારિત્ર કેવી રીતે આદરી શકશે? ૧૨૦.
મહા શ્રાવકની દિવસચર્યા. ब्राझे मुंहूः उत्तिष्ठेत् परमेष्ठिस्तुतिं पठन् । किंधर्मा किंकुलश्चास्मि किंवतोऽस्मोति च स्मरन्॥१२॥ शुचिः पुष्पामिषस्तोत्रदेवमभ्यर्च्य वेश्मनि । प्रत्याख्यानं यथाशक्ति कृत्वा देवटई व्रजेत् ।। १२२॥ प्रविश्य विधिना तत्र त्रिमदक्षिणयेजिनम् । पुष्पादिभिस्तमभ्यय स्तवनैरुत्तमः स्तुयात्॥१२३ ।।
