Page Text
________________
૨૨૦
દ્વિતીય પ્રકાશ
• રાખ્યા અને હળવે હળવે કાર્યપ્રસ ંગે તેની પાસેથી દ્રવ્ય રાજાએ કઢાવવા માંડયું. જ્યારે સર્વ દ્રવ્ય ખાલી થઇ ગયું ત્યારે ચારની એન પેાતાની રાણીને પુછ્યું કે હજી તેની પાસે કેટલું ધન છે? રાણીએ જવાબ આપ્યા કે હવે તેની પાસે કાંઈ નથી. પછી રાજાએ જેનું ધન ચારાયું હતુ તેને પાછું આપી દીધુ અને તે મ ુક ચારને મારી નખાવ્યેા. આ પ્રમાણે ચેરી કરનાર ચાર જે પોતાનો સઅધી હતા તાપણુ રાજાએ તેને મારી નખાવ્યેા. માટે ચારી કરનાર કદી સુખી તથા વિશ્વસનીય થતા નથી એમ જાણી ચેારીનો ત્યાગ કરવા. એ મંડુક ચારની કથા કહી.
હવે રાહણીયા ચારની કથા કહે છે.
રાજગૃહી નગરીમાં પરમાત શ્રેણીક રાજા રાજ્ય કફ્તા હતા તેને અભયકુમાર બુદ્ધિનિધાન પુત્ર હતા. રાજગૃહીના નજીકમાં આવેલા વૈભારગિરિ પહાડની ગુઢ્ઢામાં લેહપુર નામના ચાર રહેતા હતા. તે રાજગૃહીની પ્રજાના જાન માલની ચારી કરી આજીવિકા ચલાવતા. રાહિણી નામની સ્ત્રીથી રાહણીએ નામનો તેને એક પુત્ર થયા. પેાતાના મરણ અવસરે તેણે રાહણીઆને મેલાવી કહ્યુ, બેટા! એક મારી શિખામણ માન્ય કર. પુત્ર ખુશી થઇ એલ્યેા, પિતાજી, ખુશીથી કહા, તમે મારા હિતનુંજ કહેતા હેશેાને ? લાહપુરે કહ્યુ, આંહી કેટલીક વખત મહાવીરદેવ નામે સાધુ સમવસરણમાં એસી ધર્મદેશના કહે છે તે તારે સાંભળવી નહિ, કેમકે તે માણસોને આડું અવળું સમજાવી સાધુ મનાવી દે છે. “ ખરેખર માહાંધ હતભાગ્ય જીવાને કેવા સ્વાર્થ છે! આ પ્રભુની દેશના સાંભળશે તે મારા છોકરા ચારી કરવાનું મૂકી દેશે, આ આશયથી છેકરાને કેવા આડે રસ્તે પિતાએ દ્વાર્યાં. ” માતા પિતા ઉપર બાળકાનો વિશ્વાસ અવર્ણનીય હાય છે. જે તેણે કહ્યું તે હિતકારી જાણી પુત્રે સ્વીકાર્યું. પિતા મરણ પામ્યા. પાછળથી રાહણીઓ પણ કુળપ પરાથી આવેલા ધયાજ કરવા લાગ્યા. ખરેખર ઘણી વખત ગુણુ કે અવગુણુ એ વારસામાં ઉતરે છે. એક દિવસ સમવસરણ પાસે થઇ તે જતા હતા. ખીજે રસ્તા ઘણા ફેરમાં હતા તેથી તેજ રસ્તે તે ચાલ્યા. પિતાની આજ્ઞા ઉલંઘન કરવાની ખીકથી તે પ્રભુનું ઃ
2
| SR No. | 011634 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kesharvijay |
| Publisher | Vijaykamal Keshar Granthmala Khambhat |
| Publication Year | 1924 |
| Total Pages | 416 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |