________________
ચાણ કરવા ઉપર મડચારનું દૃષ્ટાંત
૧૨૯
સ્વરે આણ્યા કે આંહી કાણુ સુતા છે? રાજા કપટથી એલ્યા કે એક પરદેશી કાપડી છું. ચારે પરદેશી જાણીને કહ્યું, ચાલ મારી સાથે, તને ધનવાન મનાવું. રાજા તેની પછાડી ગયા. એક શેઠનું ઘર ફાડી ઘણું ધન કાઢયું, અને રાજાને માથે તે ઉપડાવ્યું. ત્યાંથી એક જીણું ઉદ્યાનમા જઈ એક ભોંયરૂં ઉઘાડયું; રાજા સહિત ચાર અંદર ગયા. ત્યાં નાગકુમારી સરખી એક યુવાન સ્ત્રી હતી. તેને ચારે કહ્યું. બેન ! આઆવેલ આપણા અતિથિના પગ ધોઇ નાંખ, ભાઇનો હુકમ થતાંજ એક ફ઼વાના કિનારા ઉપર તેને લઇ જઇ તેના પગ ધાવા બેઠી. તેના પગનો કામળ સ્પર્શી લાગવાથી આ કોઇ ઉત્તમ મનુષ્ય છે, એમ નિર્ણય કરી દયા અને સ્નેહની લાગણીથી તે સીએ કહ્યું કે પગ ધોવાના મિષથી હું તને આ કુવામાં ફેંકી દેવાની હતી, પણ તારા ઉપર મને સ્નેહ આવે છે માટે તારા ભલા માટે કહું છું કે આંહીથી તારાથી નસાય તેમ નાસી જા. રાજા શૂરવીર છતાં અવસર એળખી ત્યાંથી ચાલ્યા ગયા. પોતાના ખ ચાવ કરવા માટે રાજા કેટલેક દૂર ગયા એટલે તેણીએ બુમ પાડી કે ભાઇ, આ માણસ નાસી જાય છે. ચાર ખડ્ગ લઇ પાછળ થયા. તેને નજીક આવતા જોઇ એક પત્થરના શ્વેત થાંભલા પાછળ રાજા ભરાઇ ગયા. ક્રોધે કરી તે સ્થભ ઉપર ખડ્ગના પ્રહાર કરી તે માણસને મે મારી નાંખ્યા. એમ અ ધકારમાં નિણ ય કરી ચાર પાછે કર્યો. ચાર મળવાથી રાજા ખુશી થઇ મહેલમાં આવી સુઇ રહ્યા. ખીજે દિવસે રાજા શહેરમાં ફરવા નીકળ્યે અને તે ચારને એક ઠેકાણે વસ્ત્ર તુણુવાનો ધધા કરતા જોઇ ઓળખી, મુકામે આવી, તેને બહુ માનથી ખેલાવી લાવવા કાટવાળને મેાકલ્યા. તે માણુસાને પાસે આવેલાં જોઈ ચાર ચમકયા; પેલેા માણસ મરાયા નથી એમ તેને ખાત્રી થઈ. પેલા માણસેએ રાજા પાસે આવવા દ્યું .. વગર આનાકાનીએ તે તેણે સ્વીકાર્યુ તે સભામા આવ્યેા, રાજાએ અહુમાન કરી આસન ઉપર બેસાર્યા અને કહ્યું કે તારી એન મને આપ. ચારને નિર્ણીય થયા કે તે મારી બેનને જાણનાર પાતેજ છે, ચારે પોતાની મેન રાજાને આપી. રાજાએ તેણીના ઉપકારનો ઃહલેા વાળી આપી તેને રાણી કરી રાખી. ચારને સારી નોકરીમાં
-