________________
૧૧૮
દ્વિતીય પ્રકાશ, मित्रपुत्रकलत्राणि भ्रातरः पितरोपि हि ।
संसज्जन्ति क्षणमपि न म्लेच्छरिव तस्करैः ॥ ७१ ॥ * તેમજ ચેરી કરનારનાં મિત્ર, પુત્ર, સ્ત્રી, ભાઈઓ, અને માતા પિતાઓ વિગેરે જેમ મ્લેચ્છની સાથે તેમ તે ચારની સાથે (રાજક દંડના ભયથી યા પાપના ભયથી) એક ક્ષણમાત્ર પણ સંસર્ગ કરતાં નથી. ૭૧
संबंध्यपि निगृह्येत चौर्यान्मंडूकवन्नृपः। चौरोपि त्यक्तचौर्यः स्यात्स्वर्गभार रोहिणेयवत् ॥७२॥
ચોરી કરવાવાળા પિતાના સબંધીને પણ મંડુકની માફક રાજાઓ નિગ્રહ કરે છે. અને ચેર હેય તો પણ ચોરીને ત્યાગ કરવાથી રહિયાની માફક સ્વર્ગને ભેગવનાર દેવ થાય છે. ૭૨
(તે બને તે બતાવે છે) બેનાતટ નામના નગરમાં મૂલદેવ રાજા રાજ્ય કરતે હતે. તેના રાજ્યમાં ચેરને એટલો બધે ઉપદ્રવ વધી પડયે હતું કે, ધન માલ વિનાનાં સંખ્યાબંધ કુટુંબ નિરાધાર સ્થિતિમાં આવી પડ્યાં હતાં એક દિવસે પ્રજાના આગેવાન લેકેએ એકઠા થઈ રાજાને વિજ્ઞપ્તિ કરી કે, હે રાજન કાંતે ચેરેથી અમારા ધન માલનું રક્ષણ કરે. નહિતર અમને રજા આપે તે બીજા નિરુપદ્રવ રાજ્યમાં જઈને રહીએ. આ સાંભળતાંજ રાજા એકદમ આવેશમાં આવી ગયા અને બોલી ઉઠયો કે, અહા! મારી પ્રજા આટલી બધી દુખી અરે! મારા નિમકહલાલ કેટવાળો શું કાંઈ ખબર રાખતા નથી? તત્કાળ રાજાએ કોટવાળને બેલા, કેટવાળ ઉદાસીન ચેહરે રાજાના સન્મુખ હાથ જોડી કહેવા લાગ્યો, મહારાજ! અમે સર્વે નિર્દોષ છીએ, અમે આખી રાત ચેની શોધમાં છીએ, પણ ચાર હાથ લાગતા નથી. છતાં આ ૫ના માનવામાં ન આવે તે, આ કોટવાળમુદ્રા બીજાને અર્પણ કરે. રાજા સ્તબ્ધ થઈ ગયે ચોર કઈ મહાન પ્રચડ અને શક્તિમાન જણાય છે કોટવાળ વિગેરે નિર્દોષ હાય એ તેના ચહેરા અને વચનો પરથી જણાઈ આવે છે. સભા વિસર્જન કરી ચેર શોધવા માટે રાજા પિતે ગુપ્ત ખડગ લઈ નીકળી પડ ચેરનાં સ્થાનકે રાજા ઘણુ ફર્યો, આખર થાકી એક દેવલમાં સૂઈ ગયો મધ્ય રાત્રિના સમયે કે એક મડક નામનો ચોર ત્યા આવ્યા, અને ઉચે