________________
જીવહિંસાથી પણ ચારીને દોષ અધિક છે,
૧૨
રાન કદાચ સંભળાઈ જાય માટે કાનમાં આંગળી નાંખી ઉતાવળો. ઉતાવળે આગળ ચાલ્યો. તેટલામાં તેના પગમાં જેથી કાટે પિસી ગ, તે હાથવતી કાઢવાની તેને ફરજ પડી તેટલામાં તેના કાનમાં વીરપ્રભુની દેશનાના શબ્દો આવ્યા, કે દેવો જમીનથી ચાર - ગળ અધર રહે છે, તેમના ગળામાં પુષ્પની માળા કરમાતી નથી, તેમની આંખ મીચાતી નથી, અને નિરોગી શરીરવાળા હોય છે. આટલા શબ્દો કાનમાં આવતાં તેને બહુ દુઃખ થઈ આવ્યું. કાટે કાઢી ત્યાંથી તત્કાળ આગળ ચાલ્યો ગયો, અને તે શબ્દ ભૂલી જવા માટે પ્રયત્ન કરવા લાગ્યા. રેહણીઆએ અનુક્રમે ચોરી કરતાં તેના પિતા કરતાં પણ અધિક ત્રાસ શહેરમાં વર્તાવ્યા. લેકેના પિકારથી ચાર પકડવાનું કામ અભયકુમારે માથે લીધું. ઘણું પ્રપંચથી ચોરીના માલ મુદ્દા સિવાય અભયકુમારે તેને પકડી રાજા આગળ ઉભે કર્યો. ચોરીનો મુદ્દો સાબીત ન થવાથી રાજાને તેને છોડી મૂકવાની ફરજ પડી. છોડી મૂકતાં અભયકુમાર તેને પિતાને મદિરે લઈ ગયે. સ્નાનપાન કરાવી લેજનમાં ચદ્રહાસમદિરા દહીને ઠેકાણે તેને ખવરાવી બેશુદ્ધ કરી દીધે, અને તત્કાળ દેવભુવન જેવું મદિર શણગારી એક શસ્થામાં સુવાડી દીધે. આજુબાજુ દિવ્યરૂપા નવવના વેશ્યાઓને દેવીઓનું રૂપ ધારણ કરાવી ઉભી રાખી. દિવ્યરૂયવાળા માણસેને દેવ છડીદાર બનાવી સાક્ષાત્ દેવભુવનના આકારમાં તેને ગોઠવી તે સર્વને કેટલીક સાકેતિક સમજુતી આપી, ખરું રહસ્ય જાણવા માટે છુપી રીતે અભયકુમાર ત્યાં રહ્યો. થોડા જ વખતમાં તેનો નિશા કાંઈક ઓછી થશે. આ ઉઘાડી જેવા લાગ્યું તે દેવભુવનમાં પિતાને રહેલે જે તેટલામાં કૃત્રિમ દે. વાંગનાઓ જય જય નંદા, જય જય ભદ્દા, શા શા પુણ્ય કર્યો કે દેવ ભૂમિમાં જન્મ પામ્યા આવા તે દેવાંગનાના શબ્દો સાંભળી ચાર ચકિત થઈ ગયા. હું ચાર કયાં અને દેવભુવન કયા? આતે સ્વમ કે ઈ દ્રજાળ ! તેટલામાં તે છડીદાર દેવ બે કે બેલ ભાઈ, તમે અમારા સ્વામીપણે નવીન દેવ ઉત્પન્ન થયા છે, તે પૂર્વ ભવે શું શું પુન્ય કર્યા અને શા શા પાપ કર્યા તે સર્વ કહી આપે. ચાર વિચારમાં પડે કે આ શું કહે છે? શું સાચું જ