Page Text
________________
-
-
નેમિનાથે રવિ પિતાને હું જવાનું મન હતું તે ઢાવવા આવ્યા પણ તેનો સુટ ૧ ગયે. કુંડ૬ નિકો ગાયાં. અને હું ન કરવા જતાં હા સટ જનીન ઉપર પડા બધા હસી પડયા. આ પછી કુ ઉમે કર્યો અને એને લીલા માત્રમાં ધનુષને પુષ્પમાલાની
ડે પાડી દેરી ઉપર રાવ દીવું ડોકના ધસારાને તુ અનાધૃણિ દેવને કેરું ‘મેં કેવું ; ; વસુદેવે કહ્યું “તું ડંફાસ ન કર બાપુ ચડાવનારને ઘાટગશી નથી માવાને તેને તે કંસ સરવા કરે છે.” ના ડંફાસ માસ્તો કર્યો, ને દરપુર છે. આ સર્વત્ર વાત ફેલાઈ કે નંદપુત્ર કુશ ધનુષ્પ ચઢાણું હજી. કને કરવાનો મિડ ડે ને ર હતું. તેણે કદી રહેલા સખતરા અજમાવી લેવાનો નિર્ણય કર્યો. અને મદ૯ રને પ્રસંગો આ વાતની ખબર દેશમાં પહોંચાડી. વસુદેવ સમજી ગયા હતા કે કુરૂને કર કઈ રીતે સારા ટકે છે તેથી આ પ્રસરી પિતાના અષા સેટ અને = ને અને હાજર રહેવા કહ્યું. સૌ ત્યાં આવ્યા. કરે હર માંગડા ઉપર બેસાડયા. આ જ કુસ્સે રામને કહ્યું “આપણે પs મલ્લયુદ્ધ જેવા જઈએ.” રામે પોદાને કહ્યું “ી પાની સગવડ કર.” યશોદા માવા વિટ પ્રસંsણી કેટલી હેવાથી કંઇક વિજ કરતી હતી. તેથી ફરી રામે આક્ષેપથી હું હે ચાંદા હું મારી ફુડ નથી. તેમાં તે પ મારી દાસી છે. હુકમને કેમ જલી સમ કરતી નથી કુરાને રમના = વચનો ટુંડાયું અને તે વિનયથી રામને માન્માં કહ્યું મારી સાવાને તેને દાસી કેમ કી રામે જવાબ આપતાં જણાવ્યું “હે કૃષ્ણ! તું વસુદેવને દેવકીનો પુત્ર છે. નંદ ને વાદા જે તે તારાં પાલક માતપિતા છે. હું તારા રમાન દાઈ ઝા પછી સર્વ વિગત જsી કુણુ સાજા ન પામ્યો. એવામાં માર્ગમાં યકના ની સ્નાન કરવા પડશે. તેમાં કાલીય નાગ તેની પાળ પડયો. ઝુ તેના ઉર ચર કરે તેને નાહી ચકલામાં ફેરવી લેવથ કરી છેડી મુકશે. આ પછી તે જે મધુરા તરફ ચાલ્યા. તેવામાં નર ને ચંપક નામના બે હાથી તેમની સામે દેડયા કૃ પત્તને સારી નાખ્યો. અને બલદેવે ચંપકને પ્રવાસ કર્યો. આ વાત કરતા કાને પહોંચી. કેસના રામે રમ છ જવાલા પ્રગટી. એટલામાં તે કુષ્ણુ દેવ સંહપમાં દાજ છે. ચાર મરક ઉ થયો. અને કાવ્યો કે જેનામાં તાકાત હોય તે મારી સાથે ચુદ્ધ કરે કૃષ્ણુ તd ઉ ને તેની સાથે યુદ્ધમાં જોડાયો. જેનું જપાજપી અઢ રહે છે તેવામાં ક સુષ્ટિકને યુદ્ધ કરવા છેડી મૂક્યો. સુષ્ટિક મેદાનમાં ઉતરે તે પહેલાં તે બાદ તેની સામે આવી ઉો રણો, સાસુર ને કૃષ્ણ રુષિક અને રામનું પરસ્પર ચઢવા. તેમાં કેસર કરાયો કેહાથપગ પછાડતે કંર સૈનિકે પ્રત્યે જાલી ઉકયો. આ કાળની છે બાળકોને મારી નાખે. શું છે રહ્યા છે. ” કુએ તજ ઇરાંગ મારી કરીને તેની પકડી જમીન ઉપર પટકયો. અને કહ્યું “મને તે મારતા મરીશ પશુ તે તે અમરદન સી. કૃષે કંસને તેની સભામાં તેના રાજપુરની વચ્ચે કરાવી પડે છે. જરાસંઘના નિકે રામકૃષ્ણને મારવા તૈયાર થયા. સહિ૫ જાગળ , અને કહેવા લાગ્યા “ ના ન્યાય કેમ કરે છે કે અમારો સૂદ
| SR No. | 011632 |
| Book Title | Laghu Trishashti Shalaka Purush Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mafatlal Zaverchand Gandhi |
| Publisher | Chotalal Mohanlal Shah |
| Publication Year | 1949 |
| Total Pages | 434 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 23 MB |