________________
घादशप्रकाश.
४६ए शिथिल थयेल बे सघला अवयवो जेना एवो, तथा मनोहर रूप जोतो अने मनोहर वाणी सांजलतो, सुगंधीने सुंघतो, अने रसोना स्वादोने जोगवतो, कोमल नावोने जोतो, अने चित्तनी वृत्तिने, नहीं निवारण कररतो पण, उदासीनताने धारण करतो, हमेशां विषयोना बमोने नष्ट करीने, बहार अने अंदरनी चिंता तथा चेष्टाथी दूर रहीने, तन्मयपणाने प्राप्त थयो थको योगी उत्कृष्ट एवा विरक्तपणाना नावने अत्यंत धारण करे . तथा,
गृहति ग्राह्याणि, स्वानि स्वानींख्यिाणि नो रुध्यात् ॥
न खलु प्रवर्त्तयेक्षा, प्रकाशते तत्वमचिरेण ॥२६॥ पोत पोतानी ग्राह्य वस्तुरीने ग्रहण करती एवी इंजियोने रोकी शकाय नहीं, अथवा प्रवृत्त पण कराय नहीं, अने तुरत तत्व पण प्रकाश करे नहीं. तथा,
चेतोऽपि यत्र यत्र, प्रवर्त्तते ना ततस्ततोवार्य ॥
अधिकीनवति हि वारित, मवारितं शांतिमुपयाति ॥३॥ अर्थः-तेम चित्त पण ज्यां त्यां नम्या करे बे, माटे तेने पण वारी शकातुं नथी, वारवाश्री, अधिक थाय ,अने नहीं वारवाथी शांति पामे बे.
मदमत्तोदि नागो, वार्यमाणोप्यधिकीनवति यवत् ॥
अनिवारितस्तुकामां, लब्ध्वा शाम्यति मनस्तत् ॥श्न॥ अर्थः- मदोन्मत्त एवा हाथीने वारतां थकां पण जेम अधिक मत्त थाय ने, अने नहीं निवार्याथी, कामने मेलवीने जेम शांत थाय . तेवी स्थिति मननी पण जाणवी,
यदि यथा यत्र यतः, स्थिरीनवति योगिनश्चलं चेतः॥
तर्हि तथा तत्र ततः, कथंचिदपि चालयेन्नैव ॥ ए॥ अर्थः- ज्यारे, जेम, ज्यां जेथी योगीनुं चल एवं चित्त स्थिर थाय, त्यारे, तेम, त्यां अने तेथी को पण रीतें चलायमान थाय नहीं. तथा,
अनया युक्त्याच्यासं, विदधानस्यातिलोलमपि चेतः॥ अंगुल्यग्रस्थापित, दंड श्व स्थैर्यमाश्रयति ॥३०॥