________________
प्रथमप्रकाश.
३५ जता, तथा करेलो अनिषेक जेमनो, एवा ते कषन प्रभुने आश्चर्यथी जोया. ते जोइ तेए विचार्य के प्रजुना मस्तकपर पाणी रेडवुं लायक नथी, एम विचारि विनयवंत एवा तेर्जए प्रजुना चरणकमलपर पाणी रेड्यं. पी इंद्र नव योजन विस्तारवाली (लांबी ) तथा बार योजन पोहोली, विनीता नामें नगरी वसाववाने कुबेरने हुकम करी पोताने स्थान गयो. त्यारे तेणें ( कुबेरें) पण पृथ्वीने माणिकना मुकुटसरखी ते नगरी वसावी, तथा वैरीउं तेना सामे लडी नहीं शके, माटे तेनुं " छायोध्या " एवं पण बीजुं नाम पाड्यं पढी ते यक्षराजें तेने बनावीने, क्ष य न थाय एवां रत्न, वस्त्र, धन तथा धान्यथी जरी दीधी. त्यां दीरा, नीलम, तथा वैदर्यमणिना बनावेला मेहेलोना किरणोथी जिंतविना थाकाशमां चित्रामण र रचुं तेना गढपर रहेला तेजवाला माणेकना कांगरा, विद्याधरनी स्त्रियोमाटे मेहेनत विना आरिसापणाने प्राप्त थया. वली ते नगरीमां घरना श्रांगणामां पृथ्वीपर रहेला स्वस्तिकोनां मोति - योथी बोकरी पोतानी मेले कांकराउंनी क्रीडा करती हती, वली ज्यां बगीचामा रहेला उंचां वृक्षोपर हमेशां अटकी जतां खेचरीजनां विमानो ( पहिना ) माला पणाने पामतां हतां, वली त्यां मेहेलोमां रलोना उंचा ढगला जोइने, रोहणाचल तो तेना कचरानो ढगलो गपातो हतो. वली त्यां जलक्रीडामां प्रीतियुक्त थयेली स्त्रियोना तुटेला हारोनां मोतीयोथी, घरनी वाव्यो तो " ताम्रपर्णीनी (नदीभेद बे ) शोजाने धारण करे बे. त्यां शाहुकारो तो एवा बे के, ते मांना फक्त एकनीज पासे, वणिक्पुत्र कुबेर वेपार करवा गयो होय एम हुं (कवि ) मानुं हुं, वली त्यां रात्रिए चंद्रकांत मणिनी जीतवाला मेहलोमांश्री करता पाणीथी स्थिर थई बे धुड जेर्जनी एवा चारे बाजुना रस्ता बे. वली ते नगरी पोताना अमृतसरखा पाणीवाला लाखो ग में वाव्य कुवा, तथा तलावोथी, नवा बे अमृतना कुंडो ज्यां, एवा नागलोकने पण इरावती हती. ते नगरीने शोभावता श्री वृषभध्वज नरेंद्र (राजा) पोतानां बालकोनी पेठे प्रजाने पालता हता. वली त्यां प्रभु लोकोना हितवास्ते केटलीक शिल्पकलाई उत्पन्न करी. वली राज्य स्थिति पालवाने तेथे बेल, घोडा, तथा हाथी विगेरे ग्रहण कर्या,