________________
प्रथमप्रकाश. बीपने दूर करनारा . तथा कंठ तो पांचजन्य नामना शंखने जितनारो जे. वली तेना हाथ तो पैरावणनी पण सुंढने तिरस्कार करनारा बे, तथा तेनी गती मेरुनी शिलानी शोजाने लुटनारी बे. वली तेनो मध्यनाग, सिंहना बच्चांना पेट सरखो , वधारे शुं कहे !!! श्रानां सघलां अंगनी शोजातो वर्णवी शकाय तेम नथी. अहो ! थाना ला. वण्यरूपी नदीनो प्रवाह तो निरर्गल ( बेहद ) . के जेथी चांदनीथी जेम तारानी प्रजाने, तेम तेना मर्दनने पण आपणे जाणी शकता नथी. माटे जेवू वर्णन कलुं हतुं, तेज बे, एमां कंश फेर नथी, कारण के, महात्मा कोई दहाडे पण जू बोले नहि. पली सनत्कुमारे तेउँने पूज्युं के, हे उत्तम ब्राह्मणो, तमो क्याथी आव्या बो ? त्यारे तेर्ड कहेवा लाग्या के, हे माणसोमां सिंह समान राजा, तमारु लोकोत्तर चमत्कार करनारुं रूप, सघला चराचर जुवनमां, वखणाय बे, ते सांजली हे पृथ्वींज! थएवं ने कुतूहल जेऊने, एवा श्रमो तमोने जोवा माटे अहीं थाव्या बियें. वली हे राजन् ! लोकोमा जे तमारं अनुत, तथा वखणातुं रूप संचलाय , तेथी पण अधिक देखाय . ( ते सांजली) सनत्कुमार, हास्यथी होगेने दीपावता थका कहेवा लाग्या के, अत्यारे तो अंगविलेपन करेल , तेथी केटलीक कांति होय ? माटे हे उत्तम ब्राह्मणो, ज्यां सुधि हुं स्नान करी लजं, त्यांसुधि, कणवार तमो आ बाजु उजीने थोनो ? तथा विचित्र पोषाखथी शोजतुं, तथा घणां घरेणांउथी मंडित थएवं, रत्नसहित सोना सरखं रूप जो जो ? पनी राजा स्नान करी, तथा पोशांग अने नूषणो पेहेरीने, सूर्य जेम आकाशमां, तेम ते आडंबरसहित सनामां बेठो. पडी राजाए आज्ञा श्रापवाथी, ते ब्राह्मणोए तेनी पासे आवी, तेनुं रूप जोयु, तथा खेदयुक्त थई ते विचारवा लाग्या के, क्या ते रूप, क्यां ते कांति, तथा क्या ते लावण्य, एवी रीते, माणसनुं रूप पण क्षणवारमां बदलाई गयुं, माटे सघर्बु क्षणिकज . त्यारे राजाए पुब्यु के, तमो मने जोईने पेहेलां केम खुशी थया हता ? अने हमणां अकस्मात्, खेदथी मदिन मुखवाला केम थया बो ? त्यारे ते अमृत सरखी मधुर वाणीथी कहेवा लाग्या के, हे महानाग, श्रमो तो सुधर्मा देवलोकमा रहेनार देवो बियें. सुधर्मा सनामां तमारा
जीने थोनो ! तासहित सोना सरमन, सूर्य जेम आकाश, ते ब्राह्म