________________
तृतीयप्रकाश.
२८३
विगेरेनो जे संचम, ते मनोः प्रविधान, ए त्रण अतिचारो; तथा अनादर एटले, उत्साह विना नियमित वेलाएज सामायिक न करवुं ते चोथो श्रतिचार जाणवो. तथा में सामायिक कर्यु के, नहीं, एवी जे याददास्ती नरदेवी; ए पांचमो तिचार जाणवो,
को शंका करे के, ते कायडुः प्रणिधान श्रादिक होते ते सामायिकनुं निरर्थकपणुं, इत्यादि अंगीकार करवाए करीने, वस्तुनो - जावज को अतिचार तो मालिन्यरूपें बे, तो ते सामायिकनो - जाव होते ते शी रीतें यह शके ? माटे ते जंगज बे; पण अतिचार नथी; हवे ते शंका माटे कड़े ते के, अनाजोगयी तेमां अतिचारपणुं बे. दवे देशावका शिक व्रतना प्रतिचारो कहे .
प्रेष्यप्रयोगानयने, पुजलदेपणं तथा ॥ शब्दरूपानुपातौ च, व्रते देशावकाशिके ॥ ११६ ॥
अर्थ :- पोते पचखाण करेला, प्रदेशमां कोइने कंइ काममाटे मोकलवो, त्यांथी कंइ मगाव, कंश्क वस्तु फेंकी, त्यांची कोने आववामाटे संज्ञा करवी ; कंs शब्द बोली कोने त्यांथी बोलाववो; तथा पोतानी अंगचेष्टाथ कोने त्यांथी बोलाववो; ए पांचे देशावका शिक व्रतना श्रतिचारो जाणवा.
हवे पौषधत्रतना श्रतिचारो कहे बे. उत्सर्गादानसंस्तारा, ननवेदयाप्रमृज्य च ॥
अनादरः स्मृत्यनुप, स्थापनं चेति पौषधे ॥ ११७ ॥ अर्थः- मल, श्लेष्मादिकने जगो जोया तथा पोंज्याविना नाखवां, ते पेहेलो अतिचार; पाटला, सापडा यादिकने पण एवीज रीतें जोया पोंज्याविना लेवा अथवा मेलवा, ए बीजो प्रतिचार; तथा कामल संथारा श्रादिकने पण जोयापोंज्याविना मेलवा लेवा, ए त्रीजो अतिचार; पौध व्रतनो अनादर करवो, ए चोथो अतिचार तथा ते संबंधि याददास्तीनी जे चूक, ते पांचमो अतिचार; एम पौषधत्रतना पांच प्रतिचारो जापवा.
