________________
तृतीयप्रकाश. अर्थः- तख, सर्षव, एरंडी विगेरे पीलवानी घाणी, सेलडीना चीचोडा, तथा अरघट्ट श्रादिक, तथा दलतैलनुं जे बनाववं, ते यंत्रपीडा कहेवाय डे, अने तेमां घणा जीवोनी हिंसा अन्य दर्शनीये पण मानेली .
हवे निबिनकर्मनुं स्वरूप कहे . नासावेधोंऽकनंमुष्क, बेदनंटष्टगालनं ॥
कर्णकंबलविलेदो, निलीवनमुदीरितं ॥ ११ ॥ अर्थः- बेल, पाडा विगेरेनां नाक विधवां, घोडा बेल विगेरेना अंडनो बेद करवो, अथवा श्रांकवा, उंटनी पीठ गालवी तथा गायोना कान कंबल विगेरेनो बेद, करवो, के जेश्री तेउँने प्रगट रीते मुख थाय बे, तेने निलाबन कर्म जाणवू.
हवे असतीपोषणतुं स्वरूप कहे . सारिका शुकमार्जार, श्वकुर्कुटकलापिनां ॥
पोषोदास्याश्च वित्तार्थ, मसतीपोषणं विऊः ११३॥ अर्थः- धनने माटे, सारिका (मेना) पोपट, बीलाडा, कुतरा, कुकडा, मयूर, दासी विगेरेने जे पालवां ते असतीपोषण कहेवाय; केम के ते पापना हेतु . हवे एक श्लोके करीने दवदान तथा सरःशोषनुं स्वरूप कहे जे.
व्यसनात्पुण्यबुध्या वा, वादानं नवेद्विधा ॥
सर-शोषः सरःसिंधु, दादेरंबुसंप्लवः ॥ १२३॥ अर्थः- व्यसनश्री, एटले प्रयोजन विना अथवा पुण्यबुद्धिथी एटले, जेम हुँ आ जीर्ण घांस बाली नाखीश तो गायोने चरवाने अहीं सारं नवू घास थशे, इत्यादि धर्मबुद्धिथी, एम बे प्रकारे दावानल देवानुजापवं, पण तेथी क्रोडो जीवोनी हिंसा थाय , तलाव विगेरे जलाशयोनुं जे सुकाव, अर्थात् तेमनां पाणीने नेहेर श्रादिकथी खेंची सेवं, ते सरः शोष कहेवाय, अने तेथी तेमां रहेला त्रसजीवोनो नाश थाय .
एवी रीते पंदर कर्मादानोनुं स्वरूप कडं. एवी रीते टुंकामा वर्णन कर्यु बे, पण एवी रीतनां बीजां सावध कायोनुं श्रहीं परिगणन कर्यु नथी. अहीं को शंका करे के, अंगारकर्मा
३६