________________
द्वितीयप्रकाश.
२०५.
जीने कौमुदीनो महोत्सव जोवामाटे उद्यानमां श्रवकुं ? ते सांजली सुदर्शनें विचार के, प्रजातमां तो चोमासी पर्व बे, माटे मारे शुं करबुं ? एम ते खेद पावा लाग्यो, पछी राजा पासे जइ नेटणुं मुकी कयुं के, अपनी आज्ञा होय तो, प्रजातमां चोमासी पर्व होवाथी हूं देवगुरुनी पूजा भक्ति करूं; त्यारे राजाए पण तेने तेम करवाने हा पाडी तेथी तेणें पूजा सेवा चैत्ययात्रा विगेरेमां श्राखो दिवस कहाडी, रात्रियें पौषध व्रत as, कोइक चोतरापर कायोत्सर्ग ध्यानमा रह्यो . त्यारे पंडिता - जाने कह्युं के, जो तुं श्राजे उद्यानमां न जाय, तो तारो मनोरथ सि
थाय ते बे. त्या राणीयें राजाने कयुं के, आज तो मारुं माधु डुखे बे, तेथी हुं तो उद्यानमां श्रावी शकीश नहीं, एम कही ते घेर रही, कारण के स्त्री प्रपंचशास्त्रमां बहुज निपुण होय बे. पबी पंडिता एक वाहनमां कामदेवनी पञ्चरनी मूर्ति बेसाडीने मेहेलमां जवा लागी, त्यारे चोकीदारोप रोक्याथी तेणीएक के, राणीना शरीरने मजा न star ते उद्यानमा गइ नथी, माटे तेने पूजवावास्ते या कामदेवनी मूर्त्ति हुं लइ जनुं तुं, तथा वीजी देवोनी मूर्त्ति पण लेइ जवानी बे; एम कही तेणें ते मूर्त्तिपरथी कपडां यादिक खेसवीने चोकीदारोने देखाडी. तेथी ते पण अंदर लेइ जवानी परवानगी आपी. एवी रीतें तेने विश्वास बेसाडवा माटे ते, दिवसमां पांच सात वार एवी पत्थरनी मूर्त्ति अंदर लावी, पढी एक वखत सुदर्शनने उपाडीने कपडेथी ढांकी ने ते वाहनमां बेसाडी लावी अने अनयाने सौंप्यो पढी अजया राणी तेने विकार उपजाववाने बोलवा लागी के, श्र कामदेव मने पोताना तीक्ष्ण दथीयारोथी मार्या करे बे, माटे तेना उपाय अर्थे में तारुं शरणं
लुं . माटे थी मने बचाव ? कारण के, महान् पुरुषो परने माटे कार्य करे बे. वली तमोने कपटथी लाव्या बीयें, तेथी तमारे गुस्से पण वुं नहीं. त्यारे सुदर्शन तो देवतानी प्रतिमानी पेठे कायोत्सर्ग ध्यानमा रह्यो . त्यारे श्रजया फरीने बोली के, पोतानी मेले खोलामां यी पडेलां रत्तने तुं केम ग्रहण करतो नथी ? एम कही तेथीए तेना हाथो पोताना हाथोथी पकड्या. पढी तेणीयें तेने पोताना कोमल हाथोथी या लिंगन कर. तो पण सुदर्शन तो पोताना ध्यानमांज
•
1