________________
वितीयप्रकाश.
२४३ ये कुमारने शोकातुर जो पुजवाथी तेणें कडं के, मारा मित्रने को चो. रें मार्यों बे, तेथी ते पाडगे आव्यो नथी. त्यारे ते राजाए कह्यु के, हुं तेनी शोध कहाडी लावीश, एम कही ते वनमा गयो; त्यांची श्रावी तेणें कुमारने कडं के, वनमां को माणस तो मल्यो नथी, पण या एक बाण मट्यु . पडी कुमारे वरधनुने मराएलो जाणी शोक कर्यो. पनी रात्रिना चोथा पदोरे त्यां चोरो आव्या, पण कुमारने जो नाशी गया. पड़ी ते अनुक्रमें राजगृही नगरीए गयो, अने त्यां रत्नवतीने बहार तापसोना श्राश्रममां मेली. पडी नगरमा प्रवेश करतां एक मेहेलनी बारीमा बे नवयौवन स्त्रियोने तेणे जोश. त्यारे स्त्रियो तेने कहेवा लागी के, अमो प्रेमालने तुं तजीने ते वखते चाल्यो गयो, ते तुंने लायक ? त्यारें कुमारें कडं के, आ वात हुँ कं; पण जाणतो नथी. त्यारे ते स्त्रियोए तेने बोलाववाथी, ते तेऊना घरमां गयो. पड़ी तेने स्नानजोजन कराव्याबाद, ते स्त्रियो पातानी कथा कहेवा लागीयो के, विद्याधरोना आवासवालो, तथा सुवर्णनी शिलावालो वैताढ्य नामें पर्वत . तेनी दक्षिण श्रेणिमां शिवमंदिर नामना नगरमां ज्वलनशिख नामें राजाले तेने विद्युत् शिखा नामनी स्त्री . तेनी अमो खंडा श्रने विशाखा नामनी बन्ने पुत्रियो डिये. एक दहाडो अमारा पिताए पोताना मित्र अग्निशिखनी साथे मेहेलमां बेगं थकां अष्टापद पर्वत तरफ देवताउँने जता जोया. पड़ी ते तीर्थयात्रा माटे अमोने अने ते मित्रने लश्ने ते चाल्या. त्यां अष्टापद पर श्रमोयें तुल्यमान तथा वर्णोवाली तीर्थकरनी प्रतिमा जोश. तेउनी पूजा करीने, तथा त्रण प्रदक्षिणा दश्ने अमोयें वंदन कयु. पड़ी ते मंदिरमांधी निकल्याबाद अमोयें लाल अशोकनी नीचे बे चारणमुनिउँने जोया. तेने नमस्कार करीने, अमो धर्मदेशना सांजलवामाटे त्यां बेठीयो. पड़ी तेने मारा पितायें पुब्युं के, थानो पति कोण थशे.? त्यारे तेउए कयु के, जे माणस तेऊना नाश्ने मारशे, ते तेनो पति थशे. ते सांजली श्रमारा पिताजीने दिलगिरि थर, त्यारें अमोयें तेने कडं के, तें:हमणांज संसारना असारपणानी देशना सांजली , अने शामाटे तुं खेद करे .? अमोने विषयसुखवांग नथी, एम कही अमो अमारा नानुं रक्षण करवा लागी, एक दहाडो जमतां थकांमारो नाश्तमारा मामा