________________
વહેતાં જીવન તેજ
હ થાય ' ગૌતમ સ્વામીએ જવાબ આપ્યો.
મહારાજ ! મને પણ અવધિજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું છે. તેનાથી હું પૂર્વ, પશ્ચિમ અને દક્ષિણ દિશામાં પાચશો યોજન સુધી દેખી શકું છું ને ઉત્તર દિશામાં હિમવંત વર્ષધર સુધી, ઉર્વક સૌધર્મ દેવલોક અને અભાગે રત્નપ્રભા પૃથ્વીના લેલુચ્ચય નામના નરકા, * વાસ સુધી જાણું , દેખી શકું છું.' આનંદજીએ નમ્રભાવે ગૌતમ સ્વામીને કહ્યું.
" હે ભદ્ર! ગૃહસ્થને અવધિજ્ઞાન થાય, પણ તે તમે કહે છે , તેટલું મોટું નહિ. માટે આ સ્થાને તમે તેની આલોચના કરે આનંદજીના શબ્દો પર વિશ્વાસ ન આવતાં ગૌતમ સ્વામી બોલ્યા,
હે મહારાજ ! જિન પ્રવચનમાં સાચા અર્થની આલવણહોય?' આનંદજીએ પૂછ્યું.
ના હાય” ગૌતમ સ્વામીએ કહ્યું. '
મહારાજ ! જે એમ છે તો પછી આપને જ એ પ્રમાણે - આચના કરવી ઘટે છે. પોતાને ઉપજેલ જ્ઞાનની મર્યાદા પર સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા ધરાવતા આનંદજી બોલ્યા,
આનંદજીના શબ્દો પર શંકા પડતા, ગૌતમ સ્વામી શ્રી મહાવીર પાસે ગયા. ગમનાગમન પ્રતિક્રમણાદિક પૂર્વક નમીને તેમણે મી વીરને સર્વ વૃત્તાંત નિવેદન કર્યો અને પૂછયું,
“હે સ્વામી આચના આનંદજીને કરવાની કે મારે ? ”
૦ તમે જ આલોચના કરે. અને તેને માટે આનંદને ખમાવો” ભગવતે ગૌતમ સ્વામીને કહ્યું.
શ્રી વીરનાં વચનાને શિરોમાન્ય લેખવતા ગૌતમ સ્વામી પુનઆનંદજી પાસે ગયા ને તેમને ખમાવ્યા. તે સમયે મહાજ્ઞાનીએ. પિતાની નજીવી ભૂલનું પ્રાયશ્ચિત કરતાં પણ નાનમ નહોતા સમજતા.
