________________
૧૩૮
૨૭. ઉત્તર ઃ—સૃષ્ટિ એટલે અનાદિ અનંત ષડ઼દ્રવ્યાત્મક ઉત્પાદુ વ્યય-ધ્રુવ ધર્માંત્મક સકળ રોય ભાવાને સ્વ-સ્વદૃષ્ટિ વિશેષે જ્ઞાતા એવા પ્રત્યેક આત્મા, પાત–પેાતાની શુદ્ધાશુદ્ધ એકાંત યા અનેકાંતષ્ટિ અનુસારે જાણે છે, એટલે પદાર્થ તે અનંત ધર્માંત્મક હોવા છતાં જ્ઞાતાની દિષ્ટ અનુસારે એટલે જ્ઞાનાવરણીય તેમજ મેાહનીય કર્મોના ક્ષયેાપશમાનુસારે જ્ઞાતાને સમ્યગ્ યા મિથ્યા એધ થાય છે. પરંતુ પૂર્ણજ્ઞાનીને પૂર્ણ મેધ હોવાથી, દૃષ્ટિ અને સૃષ્ટિમાં કાઈ વિસ‘વાદિતા હેાતી નથી એમ જાણવું. વળી સૃષ્ટિ વિશેષને વિશેષથી જાણવાની ઈચ્છાવાળાએ “ દૃષ્ટિવાદ -પુસ્તિકા જોઈ લેવી. આ માટે કહ્યુ છે કે—
*
* મેન્દ્ર શ્રીમુવમનૈન, . હ્રીજામિવાવિન્ ! सच्चिदानंद पूर्णेन, पूर्ण जगद् वक्ष्यते ॥ १ ॥ 1 ર્
૨૮. પ્રશ્ન-અનંત ધર્માત્મક કાઈ પણ પદાર્થને કે તેના કાઈ પણ ભાવ (પરિણામ )ને પ્રત્યેક આત્મા પાતપેાતાની દૃષ્ટિએ જુએ તે! તેમાં ખેાટુ શું છે?
૨૮. ઉત્તરઃજેમ રાગીને કુપથ્ય ભેાજન વધુ ઇષ્ટહાય છે તેમ મિથ્યાષ્ટિ આત્માને સુખની ઈચ્છાએ પણ દુઃખના કારણેાને સેવવામાં આનદ આવતા હાય છે. અને તેથી સુખને ઝખતે રહી દુઃખાની પરપરાને પ્રાપ્ત કરતારહે છે. તે માટે પરમ શાશ્વત સુખની પ્રાપ્તિની ઈચ્છાવાળાએ. પ્રથમ તેા તે માટેના સાચા કારણો જાણીને, પછી. તેના નિઃશકભાવે આદર કરવા જરૂરી છે.
