________________
૧૧૦
वीतराग सपर्याया - स्तवाज्ञापालनं परं । आज्ञाऽऽराद्धा विराद्धा च शिवाय च भवाय च ॥ हित्वा प्रसादनादैन्य- मेकयैव त्वदाज्ञया । सर्वथैव विमुच्यन्ते, जन्मिनः कर्मपञ्जरात् ॥
ઉપર જણાવ્યા મુજખ શ્રી જિનેશ્વર ભગવતાએ અતાવેલ મુક્તિ માર્ગોમાં, યથાર્થ અવિરૂદ્ધ, શ્રદ્ધા રુચિ કરીને, જેએ આત્મારાધન કરે છે. તેઓ સવ કર્મના અંધનથી મુક્ત થાય છે.
चत्तारि परमंगाणि, दुल्लहाणि य जंतुणो । માજીસત્ત—મુદ્દ—સદ્દા, સંગમમિ ય થીહૈિં ॥
સ'સાર–સમુદ્રમાં ભવ-ભ્રમણ કરતા જીવને અનંતી પુણ્યાર્યએ મનુષ્યભવ મળે છે. અને તે થકી પણ અનંત ગુણી પુણ્યાર્કના ચેાગે શ્રી જિનેશ્વર ભગવતાની વાણી સાંભળવા મળે છે તે પછી જે આત્મા આત્મનિરીક્ષણ કરીને, દન મેહના ક્ષયાયશમ કરી, નવે તત્વાને વિષે યથા અવિરૂદ્ધ શ્રદ્ધા પ્રાપ્ત કરે છે. અને તે પછી ચારિત્રમાહના ક્ષચેાપશમાનુસારે જે જીવ સયમ ધર્માંની આરાધના કરી ચારિત્રમેાહને ક્ષય કરે છે,તે જીવ મુક્તિના શાશ્વત સુખના અધિકારી બને છે. આ માટે સૌ પ્રથમ જ્ઞાનાચારાદિ વડે આત્મખેાધની પ્રાપ્તિ કરવી અને તે પછી અનુક્રમે આગળ વધવું આવશ્યક છે. ઉપર જણાવેલ ચારે સ્વરૂપમાં અવિદ્ધતા આણવા માટે કહ્યુ` છે કે
