________________
ઉપર જણાવેલા (૩૬૩) પાખંડીઓની મિશ્યામતિના જેરે આ સંસારમાં અનેક ધર્મ-સંપ્રદાય અને ગ૭–મતના વિવાદ ઓછા-વત્તા પ્રમાણમાં સર્વકાળે પ્રવર્તતા હોય છે. . તે માટે આત્માથી આત્માઓએ શાસ્ત્રાનુસારી સમ્યકુમતિમાં ઈષ્ટત્વબુદ્ધિ ધારણ કરીને શાસ્ત્રમાં જણાવ્યા મુજબ સમ્યકુત્વના (૬૭) બોલમાં યથાર્થ શ્રદ્ધા-રુચિવાળા બનવું જરૂરી છે. અન્યથા ગમે ત્યારે આત્માને મિશ્યામતિમાં ફસાવવાપણું સંભવિત જાણવું.
(૧) આ જગતમાં કેટલાકે :–પ્રત્યેક આત્માને પરમાત્માનું સર્જન માને છે. પરંતુ પરમાત્માએ, તે– આત્માનું સર્જન કયારે કર્યું? કેમ કર્યું? શા માટે કર્યું? કેવી રીતે કર્યું? તેમજ તથાવિધ નિયત સ્વરૂપે જ કેમ કર્યું? આ માંહેલા એક પણ પ્રશ્નને તેઓની પાસે પ્રામાણિક જવાબ હોતો નથી.
(૨) વળી કેટલાકે –નાશ(મરણ) પામતા આત્માને સર્વથા નાશ જ માને છે, એટલે કે તેને કઈ પુનર્જન્મ જ નથી. આથી વાસ્તવિકપણે જોઈશું તે કઈ પણ શુભ કિયા પ્રતિ આદર કે અશુભકિયા પ્રતિ અનાદરને તેમના અંતરમાં સ્પષ્ટ ભેદ-વિકલ્પ હોતો નથી તેમ છતાં તેઓ મરણના અંત સમય સુધી, તેમજ મરણ બાદ પણ મરણ પામેલા સંબંધે ધર્મ–અધર્મમય શુભ–અશુભ ક્રિયામાં કર્તવ્યાકર્તવ્યને વિવેક શા માટે કરે છે? તેને તેમની
