________________
બુદ્ધિ રાખીને, યથેચ્છપણે વર્તન કરવા-કરાવવારૂપ મિથ્યાજૂઠાસૂત્ર સિદ્ધાંતોની સ્થાપના કરતા હોય છે. અને આ માટે તેઓ પણ અયથાર્થભાવે સ્યાદવાદને આશ્રય લઈને, વિસંવાદી લાવે, પરમાત્માને લીલાકારી સ્વરૂપથી ભિન્નભિન્ન જણાવતા હોય છે.
આવા મૂઢ માયાવી મહતેના વિચારી-દુરાચારી દુઃખદાયી આચાર-વિચારને ઉત્તમ બુદ્ધિમાન્ આત્માઓ તે સ્વીકારતા નથી પરંતુ અનાદિથી સંસારના ભેગસુખમાં આસક્ત-વિષયાભિલાષી છે તે માયાવી મહંતની મહત્તામાં અંજાઈને મૂઠભાવે તેમના દુર્વિચારી-દુઃખદાયી -દુરાચારો પ્રતિ આદર-બહુમાન સહિત દોડતા પ્રત્યક્ષ જોવાય છે.
જગતમાં એ પ્રત્યક્ષ જણાય છે કે અજ્ઞાન અને સંમેહથી કરાયેલા દુર્વિચારી દુરાચારનાં કહુફળો વિવિધ–સ્વરૂપે પ્રત્યેક જીવે એકેન્દ્રિય, બેઈન્દ્રિય, તેઈન્દ્રિય, ચૌરેન્દ્રિય અને પંચેન્દ્રિયપણે દુઃખ સહ ભેગવી રહેલા છે. આથી સમજાય છે કે પ્રત્યેક આત્મા જેવા– જેવા સારા–ટા કર્મો કરે છે. તેનું ફળ પણ તે આત્માને અવશ્ય પ્રાપ્ત થાય છે. આ માટે અન્ય કોઈની ઈચ્છા કે પ્રેરણું વિચારવી, તે આત્મ-કર્તૃત્વ સંબંધે પોતાની જવાબદારીની અજ્ઞાનતા છે. અને આવી અજ્ઞાનતાથી જ જીવ સંસારમાં અનાદિકાળથી ભટક્યા કરે છે.
વળી પણ આ સંબંધમાં કેટલાક અજ્ઞાનીઓ પોતાના
