________________
चतुर्थस्तुति निर्णयशंकोद्धारः
वर्ते. अरिहंत प्ररूपितधर्मनी प्राशातनाएं वर्त्ते. वली केवलिनी यातनाएं वर्ते. केवली प्ररूपित धर्मनी प्राशातनाएं वर्त्ते. एटले जे प्राणी अज्ञातपणाथी सूत्रोक्त अथवा सूत्रप्रनिषेध प्राचरणानिषेधे ते णी - रिहंतादिकनी आशा तनानो जागी थाय. एहवं गीता - र्थोना चित्तमां सदा वर्त्ते. तेथी संविन मोहाभिलाषी तत्कालिक घणा प्रागमना सद्भावधी अतिशयवंत गीतार्थ तथा संविग्रपणाथी विधिना बहुमानी एटले अति यादरवंत पूर्वाचार्यनिकट थयेला तेमले न निषेध्यो एहवो सर्व धम्मलोकोनो निर्वद्य व्यवहार, तेहने विशिष्टश्रुत प्रवध्यादितिशय रहित, पूर्वपूर्व उत्तम थाचार्योंनी आशातनाना नीरु कोण वर्जे. अर्थात् नज वर्जे. एटले पूर्व प्राचार्योंनी निर्वेद्य आचरणाने उत्तरोत्तर श्राचार्य निषेधे नही. तथा ए पण, गीतार्थ समस्तप्रकारे जावे के, जाज्वल्यमान बलता निमां प्रवेशकारि पुरुषना साहसिक पणाथी पण, सूत्रनिरपेक्ष देशना देवा वालानु साहसिक अधिक वर्त्ते. केमके, कhai दारुण फल जाणतो थको पण, सूत्रबाह्य एटले जिनेंद्र श्रागममां न कहेला वस्तुविचारने विषे निश्वे देशना देवे. एन ए जावडे के, एकवचन खोदुं नाषण करी, मरीची दुःखसागरने पाम्यो, अने कोमाकोमी
ܐܘܐ