________________
(८६) दशा सूत्र जोशो तो जणाशे.
हवे श्रावक केवी विरती पाले ते नीचे मुजव. पहेलु स्थूल पाणातिपात व्रत ले. कारण जे गृहस्थावासमां आरंभादि कार्य कस्या विना निर्वाह थतो नथी. तेथी सर्व प्रकारे दया पालवी ए बनी शकतुं नथी. त्यां श्रावकने सवा वसानी दया मुनिनी अपेक्षाये कही छे. संपूर्ण दया पालवी ते वीश वसानी दया छे. ते त्रस जे हालता चालता जीव, स्थावर जे पृथ्विकाय, अपकाय, तेउकाय, वाउकाय, वनस्पतिकाय; ए त्रस अने स्थावर वे प्रकारना जीव छे ते बधानी दया पाले, त्यारे वीश वसानी दया पले. पण स्थावर तो खावा पीवादि काममां आवे छे तेथी तेनी दया पलती नथी. माटे दश वसा गया, त्यारे दश वसा
सनी दयाना रह्या. तेमां पण अग्नि प्रमुखना आरंभादि करतां त्रस जीव हणाय छे तेथी ते न पले. तेथी ते पांच वसा गया. पछी पण आरंभना काम शिवाय कोइ राजा प्रमुख छे तेनो अपराध कर्यो छे तो अपराधीनी दया पण संसारमा रह्यां पले नहि, सारे अढी वसा ते गया, तेमां पण साक्षेप हिंसानो त्याग थतो नथी. जेम के शरीरमां जीव पड्या छे वा पोताना स्वजनादिकना शरीरमां जीव पड्या छे, हवे ते टालवानो उद्यम करतां ते जीवनो विनाश थइ जाय, तेथी ते दया पण पलती नथी त्यारे सवा वसो रह्यो. एटले अनारंभ अनापराधी निरपेक्ष त्रस जीव हणवानो त्याग करे छे. तेवी रीते पहेलुं व्रत धारण करे छे.
बीजं मृषावाद व्रत ते कोइक उत्तम पुरुषथी सर्वथा मृषावादनो त्याग थाय तो तेम करे ने तेम न बने तो पांच मोटका जूठनो त्याग करे. कन्यालीक ते कन्याना विवाह जोडवामां जूटुं न बोलवू. कारण जे उधुं चतुं करी संयोग जोडे ते तेने जन्म पर्यंत दुःख थाय. वास्ते ए काममा जूठं बोलवानो त्याग करे, गोवालीक ते गाय, भैस, बलदना काममा जूठं बोले, कोइ बलदनी पांच गाउ जवानी शक्ति होय ने दश गाउनी कहीने वेचे, तो-लेनार माणस दश गाउनी महेनत करावे ज. ते जनाव
