________________
(१६८) पोतार्नु सर्व दुःख कहीने एकवीश उपवास कर्या तेथी जक्ष प्रसन्न थइ कहेवा लाग्या के हे भोला! सांजे सांजे म्हारी आगल सोनाना चांदला सहस्रे शोभतो मोटो मोर नाटक करशे ते मोरनां पिछां निरंतर पड़शे ते तुं लेजे. ते सांभली निपुन्नीनो हरख पाम्यो. ने नित्य सुवर्णनां पिछां खरे ते लेतो. एम हमेश लेतां नव सो पिछां एकठां थयां.
एक सो लेवानां बाकी रह्यां त्यारे निपुन्नीयाने दुष्ट करें परयो तेथी विचारे छे के आ उजड भूमीमां क्या सुधी बेशी रहीश १ एम विचारी ने मोरनां पिछां मुंठीवडे लेवा गयो. एटले ते मुंइ उपरथी उडी गयो, ने पिछां भेगां करेलां जता रह्यां. देवनी आज्ञा ओलंगी कार्य करे ते केम सफल थाय ? निपुन्नीओ पोताना आत्माने धिःकारतो में क्या मूर्खता थी उतावल कीधी ? जेथी पामेली वस्तु गइ. एम दुःखी थतां अटवीमां भमता एक मुनी महाराजने दीठा, ते मुनी महाराजने नमस्कार करी पो. ताना पाछला कर्मनुं स्वरूप पूछतो हवो. मुनी महाराजे कह्यु के, देवद्रव्य भक्षण एक हज़ार कांकणीनु की . तेथी आ भवमा.तथा पाछला भवोमा जे जे दुःख भोगव्यां हतां ते स्वरूप कीg. पछी मुनीराजे देवद्रव्य भक्षणना पापथी मुक्त थवानो उपाय कहे छे. हजार कांकणी खाधी छे तेथी अधिक द्रव्य आप, तथा देवद्रव्यनुं रक्षण कर तथा देवद्रव्यनी वृद्धि करवी. तेथी दुष्ट कर्म दूर थशे. सर्व जीवोने भोग ल. क्ष्मी सुखनो लाम थाय. एवी रीतें गुरु मुखे सांभलवाथी एवो नियम कों के एथी हजारगणुं द्रव्य देवद्रव्यमा आप. म्हारे पहेरवानां वस्त्र तथा आहारादिकमां वापरता जे द्रव्य वधे ते देवद्रव्यमा आपq. थोडो पण.द्रव्यनो संग्रह करूं नहीं. 'एम मुनी पासे नियम लीधो. तथा विशुद्ध .श्रावकनो धर्म आदर्यो. त्यार बाद जे जे वेपार कर्यो ते तेमां द्रव्य पेदा कयु. तेथी पाछ्ले भवे. हजार कांकणी खाधी हती तेने बदले दश , लाख कांकणी देवद्रव्यमा आपी, तेवारे देवद्रव्यना अऋणवालो थ्यो.ते. ..यी अनुक्रमे घणुं धन उपार्जन कयु. पछे.पोतानुं व्याज,उपजावे एम करी