________________
(१६६ ) एवी रीते एक हजार कांगणी पेदा करी नेते पेदाश पोताना घरमा राखी. तेथी महा पाप उपार्जन कर्यु ते आलोव्या विना मरण पाम्यो. तेथी ते समुद्रमा जलमाणस थयो. ते जलमाणसने इंदगोली थाय छे. ते इंदगोली जे माणस पासे राखी समुद्रमा रत्न काढवा जाय तो डूबे नहि तेथी समुद्रना उपकंठवासी वाणीयाए सागरशेठना जीव जलमाणसने पकडीने घटी नीचे थाल्यो ने छमास सुधी घंटी नीचे पीलाइ मरण पा. मीने त्यांथी त्रीजी नरके गयो. तिहां नरकनां दुःख भोगवी आयुष पुरुं करी मरण पामीने पांचसे धनुषना शरीरनो मच्छ थयो. त्यां मलेच्छोए पकडी अंगोपांग काप्यां तेथी मरण पामी चोथी नरके गयो. त्यांथी नीकली एक एक भवने प्रांतरे पांचमी छठी सातमी नरके बबे वार जइ श्राव्यो. एम नरकना परमाधामीनी वेदना खेत्रवेदना सहन करी पाछा तीर्यचना भव करी एक हजार भव कूतराना करया. तथा बीजा पण एक एक हजार नीचे मुजबना करया.
सूवरना, बोकडाना, गाडरना, ससलाना, हरणना, साबरना, सीयालना, बीलाडीना, उंदरना, कोलना, गीरोलीना, पाटलागोहना, सापना वीछीना, वीष्टाना कीडाना, शंखपणे, छीपपणे, जलोपणे, कीडीपणे, कीडामां, पतंगीयामां, मच्छरमां, काचबामां, गद्दामां, भेंशमां, बलदमा, उंटमा, खच्चरमां, घोडामां, हाथीमां.
ए सर्वे जातीमां हजार हजार भव कर्या. तथा पृथ्विकायमां, अपकायमां, तेउकायमां, वायुकायमां; वनस्पतीकायमां, ए सर्वे जातीमां लाखो भव भमीने ए सर्वे भवमा प्राए हथीयार प्रमुख शस्त्रना घाए क. रीने मोटी पीडा भोगवी मरण पामी, देवद्रव्य भक्षणर्नु पाप घणु क्षय थवाथी वसंतपुर नगरे कोटी द्रव्यनो स्वामी वसुदत्त शेठनी वसुमती राणीनी कुखे पुत्रपणे उपन्यो. ए सागरशेठनो जीव गरभमां आव्यो त्यारथीज वसुदेवशेठनु द्रव्य नाश पामवा लाग्यु. जे दिवशे जन्म थयो ते दिवशे पिता मरण पाम्यो. पांचमे वरशे माता मरण पामी. लोके नि
