________________
(११२) ने धनाढ्य थाय छे तेम स्वभाविक बोध थइ जाय. पण ए थोडा जीवने एम बने. घणा माणसने एम बनवं मुश्केल पडे छे. ने वराबर उद्यमी तो घणा माणस धन पेदा करे छे; तेम जैनमार्गथी निकट मुक्ति छे. अन्य पण भावथी जैनधर्मनी मर्यादाए आत्मिकधर्म आवे तोज मुक्ति पामे.
५६ प्रश्नः-आयु जाणीने जैनधर्म उपर राग राखे ने अन्यधर्म उपर द्वेष राखे ते युक्त छे के केम ?
उत्तरः-जे जैनधर्म पास्यो होय तेणे कोइ धर्म उपर अथवा कोइ माणस उपर द्वेष राखबो नहि. कारण के जैनना आचार्य तो कही गया छे जे दर्शन सकलना नय आहे, आप रहे निज भावे रे.-एनो परमार्थ ए छे जे. जे धर्मवालाये मार्ग दर्शाव्यो छे तेमां सारभूत शुं छे १ ते सारभूत जे पक्षथी होय ते पक्ष जाणी ले. ने सारा पक्षनी व्याख्या करे. विरुद्ध पक्ष उपर लक्ष न दे. आप रहे निज भावे कहेतां जैनशासनमा सात नये मार्गनो निर्णय छे ते भावे रहे; पण कोइ जीव उपर द्वेष करे नहि. तथा निंदा करे नहि. निंदा करवी ए संसारमा ज उचित नथी, वली वाद विवादमां पण सामा जीवने अथवा पोताने लाभ थाय ए, होय तो वाद कर, पण पोताना अहंकार ममकार सारु न करे. अष्टकजीमा पाने ५२, बारमा अष्टकमां हरिभद्रसूरि महाराजे धर्मवाद करवो कह्यो छे, पण शुष्कवाद एटले गहुँ शोषाय, कंइ फायदो थाय नहि, ते वाद निषेध्यो छे. वली जेने आत्मधर्म प्रगट करवो छे, ते जेम बने तेम पुद्गलमावनी प्रवृत्तिथी छूटवानो उद्यम करी रह्या छे. ते माणस पारकी पंचातमां केम पडे ? जेने व्यवहार करणी करवी छे ते एवी करे के जेमां प्रात्माविशुद्धि थाय. राग द्वेषनी परिणती ओछी थाय ए उद्यम करे. ते धणी कोइ उपर द्वेष राखे नाह. ते तो सदा भावदया करी रह्या छे. माटे पोताने फुरसद पडे धर्मोपदेश दे. तेमां पण कोइD छिद्र खुले एबुं न करतां सांभलनारने जेम समता वधे तेम करे, . ५७ प्रश्न:-अधर्मी जीव उपर द्वेष करे के नहि ?
