________________
(१०१) ते.आत्माने आत्मस्वभावनी पुष्टि करवी. माटे आत्मानी पुष्टि थाय तेम पौषध व्रतमा वर्षे.
बारमुं अतिथी संविभाग व्रत ते-पौपधने पारणे एकास" करे. पछी पोताने त्यां जे रसवती निपजी- होय, ते मुनिने प्रतिलाभवाने. सारु श्रा. वक मुनि महाराजनी खोजना करे. भाग्योदयथी मुनिनी. जोगवाइ मलें तो मुनि महाराजने तेडी लावी जे जे वस्तुनो मुनिने खप होय, ते ते मु. निने आपे. पछी जे वस्तु मुनि लइ जाय, तेसांथी जे शेष रह्यु होय ते पोते एक आसने बेसी वारे. अथवा एवो अभिग्रह होय के जे का वस्तु मुनि ले, ते ज वस्तुनो म्हारे आहार करवो. तो मुनि लइ जाय ते वस्तु पोतानो निर्वाह करवा वापरे. एवी रीते पौषधने पारणे अतिथीसंवि. भाग करे अथवा अतिथि जे मुनि महाराज तेमने नित्य प्रतिलाभवानी सदा भावना राखे ने ज्यारे योग बने ते वखत जे जे वस्तु मुनि महाराज मागे, ने ते वस्तु घरेमां होय तो अति भावे करीने आपे. मुनि महाराजने प्रतिलाभवाथी घणा जीवो संसारनो छेडो लावेला छे. सुबाहुकुमार प्रमुखनो अधिकार विपाकसूत्रमा छे ते सांभलशो तो मुनिने प्रतिलाभवानो लाभ जाणवामां विशे. एवी रीते अतिथी संविभाग व्रत पालवं.
आ मुजब श्रावकनां बारे व्रत व्यवहार निश्चयथी छे अने. पोताना स्वभावमा रहेवानी भावना वर्ते छे, पण पूर्व कर्मना जोरथी संयम लइ शकातुं नथी तेथी संसारमा रह्या छे. पण सर्व जीवने मित्र समान जाणे छे. पोतानो निर्वाह करवामां कंइक हिंसा थाय छे ते संबंधी पण रात्री दिवस बहु ज दिलगिरी बनी रही छे, पण एम नथी विचरता के श्रापणे कंइ साधु नथी. आपणे श्रावक छीए तेथी बधा दरवाजा मोकलां छे वास्ते आपणे तो हिंसा थाय ज. आवो विचार करवाथी निध्वंस प्रणाम थाय छे ते करे नहि. जे जे काम करे ते लाचारीथी करे, जेम माणसने कंइ रोग थयो होय, तो ते औषध खाय छे, ते सारं लागतुं नथी पण रोग छे त्या सुधी खुशीथी औषध खाय छे पण भावना शुं छे के क्यारे
