Page Text
________________
( १०० ) स्वभाव छे, तो जे जे क्रिया पुद्गल संगे थाय छे, तेमां मने दुःख थयुं, सुख थयुं, एवा विचारो शुं करवा करे छे ? त्हारुं सुख तो सहज स्वभात्रिक छे. कृत्रिम सुख छे ते जतुं रहे छे ने स्वभाविक सुख प्रगट थयुं ते तो जवानुं नथी. इत्यादि आत्माना तथा जड स्वरूपना विचार करीश ने तेमां स्थिर थइश तो आत्मामां अपूर्व ज्ञान प्रगट थशे, ने ते ज्ञानना प्रभावे श्रात्माना सुखनो अनुभव थशे. तो पछी जड प्रवृत्ति उपर हे चेतन !, त्हारो राग छे ते रहेवानो नथी. वास्ते हरेक प्रकारे निरुपाधि थवाय एवो उद्यम कर. फरीथी आ जोगवाइ मलवानी नथी. एवी रीते जीव धर्मभावना भावे.
आ बार भावनानुं स्वरूप नाम मात्र में म्हारी बालबुद्धि प्रमाणे लख्युं छे. विस्तारे पूर्वाचार्योंये बहु प्रकारे लख्युं छे. तथा वर्त्तमान कालमा पण श्रात्मारामजी महाराज - विजयानंदसूरी महाराज तेमणे घणा ग्रंथो तथा भावनाओ रची छे, ते शास्त्रमां जोइ अथवा सांभलीने भावनानुं मन थाय सारु में लखी छे.
श्रावक पौषधमां एवी भावना भावे. एवी भावना भावतां धर्मध्यान पण आवी जाय. माटे पौषध करीने बने तो धर्मध्यान करे. ते शक्ति श्रावकने श्राववी मुश्केल छे. कारण जे हरिभद्रसूरि महाराजे श्रावकने धर्मध्याननी भजना कही छे. तेनो परमार्थ एम जणाय छे के, बार भावना विगेरे भावतां तेमां ध्यान अवसरे आवी जाय, पण घणो काल तो भावनामां ज जाय. वास्ते पौषधमां भावना भाववी, ते न बने तो सझाय ध्यान करवुं. ते पोते नवं भणे वा पूर्वनुं भणेलुं संभारे, वा ज्ञाननो बोध वधारवा प्रश्नोत्तर करे. वा वडिल श्रावक शास्त्र वांचे ने बीजा सांभले. एवी रीते पौषधमां काल काढे, पण पौषध लइने सझाय ध्यानादिकमां तो कंइ पण उद्यम करे नहि. त्यां निद्रा करे, वा विकथा करे तो पौषधमां म्होटुं दूषण लागे. माटे गुणस्थाननी प्रवृत्तिवाला जीव तो प्रसाद विकथा त्याग क़री पोताना आत्मतत्व प्रगट करवानो प्रयत्न करे.- एवी रीते पौषध व्रत
| SR No. | 010830 |
| Book Title | Prashnottar Ratna Chintamani |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Anupchand |
| Publisher | Jain Prasarak Gyanmandal |
| Publication Year | 1906 |
| Total Pages | 300 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 11 MB |