________________
धर्मध्यान भाग ३. १४९ नीकळशे. ते अनेक प्रकारनां शास्त्रावलोकनथी, प्रश्नोत्तरथी, विचारथी अने सत्पुरुषना समागमथी पोषण पामीने वृद्धि थई वृक्षरुपे थशे. जे पछी निर्जरा अने आत्मप्रकाशरूप फळ आपशे.
श्रवण, मनन अने निदिध्यासनना प्रकारो वेदांतवादियोए वताव्या छे; पण जेवा आ धर्मध्यानना पृथक् पृथक सोळ भेद कह्या छे तेवा तत्त्वपूर्वक भेद कोई स्थळे नथी, ए अपूर्व छे. एमाथी शास्त्रने श्रवण करवानो, मनन करवानो, विचारवानो, अन्यने बोध करवानो, शंकाखा टाळवानो, धर्मकथा करवानो, एकत्व विचारवानो, अनित्यता विचारवानो, अशरणता विचारवानो, वैराग्य पामवानो संसारना अनंत दुःख मनन करवानो, अने वीतराग भगवंतनी आज्ञाबडे करीने आखा लोकालोकना विचार करवानो अपूर्व उत्साह मळे छे. भेदे भेदे करीने एना पाछा अनेक भाव समजाव्याछे.
एमांना केटलाक भाव समजवाथी तप, शांति, क्षमा, दया, वैराग्य अने ज्ञाननो वहु बहु उदय थशे.
तमे कदापि ए सोळ भेदन पठन करी गया हशो तो पण फरी फरी तेनुं पुनरावर्तन करजो.
-
