________________
कपिलमुनि भाग ३. उठाशे. पछी ते चोकमां मुतो, अधरात भागतां चंद्रनो उदय थयो. कपिले प्रभात समीप जाणीने मुठीओ वाळीने आशिर्वाद देवा माटे दोडनां जवा मांडयु. रक्षपाळे चोर नाणीने तेने पकडी राख्यो. एक करतां वीजु थइ पडयु. प्रभात श्यो एटले रक्षपाळे तेने लइ जइने राजानी समक्ष उभो राख्यो. कपिल वेभान जेवो उभो रह्यो । राजाने तेनां चोरना लक्षण भाश्यां नहीं. एथी तेने सधळु हनांत पूछयु. चंद्रना प्रकाशने सूर्य समान गणनारनी भद्रिकतापर राजाने दया आवी. तेनी दरिद्रता टाळवा राजानी इच्छा थइ एथी कपिलने कयुं, आशिर्वादने माटे थइ तारे जो एटली वधी तरखड थइ पठीछे तो हवे तारी इच्छा पूरतुं तुं मागी ले. हुं तने आपीश. कपिल थोडीवार मूढ जेवो रह्यो. एथी राजाए कह्यु, केम विम, कइ मागता नथी? कपिले उत्तर आप्यो मारं मन इजु स्थिर थयुं नथी; एटले शुं माग, ते सूझतुं नयी. राजाए सामेना वागमा जइ त्यां वेसीने स्वस्थता पूर्वक विचार करी कपिलने मागवानुं कां. एटले कपिल ते बागमां जइने विचार करवा वेठो.
शिक्षापाठ १८ कपिलमुनि भाग ३. , वे मासा सोनुं लेवानी जेनी इच्छा हती ने कपिल हवे तृष्णातरंगमा घसडायो. पांच महोर मागवानी इच्छा करी तो त्या विचार आग्यो के पांचथी कंइ पुरु थनार
12
