________________
श्री शांतिनाथ चरित्र.
( 59 ) रातो के, रत्नोनो धली राजा दोय बे?” ज्वलनजटीये उत्तर प्राप्यो के, “ में म्हारी पुत्री त्रिपृष्टने परणावी वे, माटे ते पुत्रीनुं रक्षण दवणां त्रिपृष्ट करे " पी त्रिपृष्टे त्यां श्रावी दूतने कर्तुं के, “अरे दूत! ते कन्याने तो हुं परएयो , माटे ते कन्यानी इच्छा करनारो म्हारो राजा शुं जीववाथी मृत्युने वधारे पसंद करे बे ?" दूते या वात हयग्रीव राजाने कही; तेथी क्रोध पामेला हयग्रीवे ते पोताना शत्रुने मारवा माटे बहु सुनटो मोकल्या. त्यां तेडने महा बलवंत एवा त्रिपृष्ट कुमारे क्षणमात्रमां जीत्या. पढी हयग्रीव पोते चमी श्राव्यो त्रिपृष्ट पण सामो थयो . प्रथम मुख्य सेनापतियोनुं युद्ध चाल्युं, तेमां विद्याधरोये राकस, वाघ, भूत, विगेरेनां रूपो धारण करयां; तेषी त्रिपृष्टनी सेना नासी जवा लागी. पी त्रिपुटे रथमां बेसी सेनानी आगल प्रवीने शंख वगामचो, जेथी तेनो शब्द सांजली सेना तैयार थने तेनी पासे श्रावी. पी त्रिपृष्ट अने हयग्रीबनुं युद्ध चाल्यं. हयग्रीव जे जे दिव्य शस्त्रो फेंकवा लाग्यो ते ते शस्त्रोने त्रिपृष्ट कापी नाखवा लाग्यो. बेवट अर्थचक्री एवा त्रिपृष्टे जयंकर चक्र फेंक्यूँ; पण ते चक्र तो त्रिपृष्टनी गतिनो स्पर्श करीने तेनी पासे रहुं. पटी चक्र हाथमां लइ त्रिपृष्टे हयग्रीवने कर्तुं के, “तुं मने नमस्कार करी पोताने मारनारने निवृत्ति पमाम." हयग्रीवे कां. “शत्रुने नमस्कार करवायी मृत्यु पामवुं ए वधारे सारुं बे; माटे तुंम्हारा उपर चक्र मूक." पबी त्रिपृष्टे चक्र फेंक्युं; तेथी ते चक्र हयग्रीवनुं मस्तक कापीने फरी त्रिपृष्ट पासे आव्युं. या वखते प्राकाशमां बारदेला देवताए त्रिपृष्ट नपर पुष्पनो वर्षाद कस्यो. पी त्रिपृष्टे अर्धा जरतक्षेत्रने साधी बनी पेठे मावा हाथथी 'कोटी शिला नपामी ते उपरथी अनेक विद्याधरो सहित ज्वलनजी विद्याधरे तेने अर्धचक्रीनो अनिषेक कस्यो वली त्रिपृष्टनी मेघवर्णनामना विद्याधरे पोतानी पुत्री ज्योतिर्माला ( के जे विद्युमन विद्याधरनी व्हेन यती दती तेने) अर्ककीर्तिनी साधे परणावी, जेथी अर्ककीर्ति तेनी साथे विषय सुख जोगववा लाग्यो.
sa श्रीषे राजानो जीव सौधर्म देवलोकयी चवीने जेम तलावमां राज हंस उतरे तेम ज्योतिर्मालाना ब्रदरने विषे उत्पन्न थयो ज्योतिर्मालाये ते सत्रीये स्वनामां कांतिवंत एवा सूर्यने दीठो. अनुक्रमे अवसरे पुत्र जन्मगे ने
१ क्रोडमाणसथी उपडे तेवी शिला.