________________
(५५) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. शेग्नी स्त्री मूलाये विचार करयो के, “निश्चय ए म्हारी शोक्य थशे." आम धारी तेणे ते बीचारीने बेमीमां नाखी त्रण दिवस सुधी नोजन न आप्युं. वली ते वीचारीनुं मस्तक पण मुंभावी नाख्यु. डेवट मूलाये तेने लक्षण करवा माटे आपेला अमदना बाकला सूपमाने खूणे राखीने अने ते सुपमाने हाथमां धारण करी रहेली, वली एक पग नंबरानी बहार अने एक पग अंदर राखीने बेठी बेठी रुदन करती एवी ते चंदनबालाये पांच मास अने घोविश दिवसे गोचरीने अर्थे फरता अनिग्रह धारी एवा वीरप्रनुनो अमदना बाकला वहोरावी अन्निग्रह पूर्ण करचो. ते वखते आकाशमांथी सुवर्णवृष्टि श्रइ. प्रन्नु रूप सत्पात्रने दान आपवायी चंदनबालानी बेमी पोतानी मेले तूटी गइ, केशपाश नवो आव्यो अने तेनुं सर्व अंग अलंकारयुक्त थइ गयु.पली दधिवाहनना कंचुकि एवा नुत्पले तेने तुरत नलखी अने मृगावती राणीये पण तेने पोतानी व्हेननी पुत्री जाणी. पठी शतानिक राजाने चंदनबाला सोपी अने कडु के, तमे तेनु रहण करजो. कारण के, ए श्री वीरस्वामिनी प्रथम साध्वी श्रवानी ने. पली सुमंगल गामने विष प्रन्नुने वंदन करवा माटे सनत्कुमार माहें आव्यो.पालक नामना गामने विषे पण वाश्ल नामे को वसिक यात्रार्थे जतो हशे ते पो तानी सन्मुख आवता श्रीवीरप्रनुने जोश अमंगलिक मानी क्रोधथी तरवारवमे तेमने मारवा दोमयो; परंतु रस्तामांज तेनो सिक्षार्थे विनाश कस्यो. पठी प्रन्नुए वारमुं चोमासु चंपानगरीमा स्वातिदत्त ब्राह्मणनीअग्निहोत्रशालामां करयु. त्यां प्रन्नु चार मास पर्यंत निश्चल ध्यानयी रह्या. ते वखते पूर्णन अने माणिनइनामनाजेबेयको तेमनी सेवामा रह्या हता तेनतो तेमने जोश्ने आश्चर्य पामी गया. पठी स्वातिदत्त ब्राह्मणे प्रभुने प्रश्न करयु के, "आत्मा (जीव) कोने कहेवो?" प्रनुए कह्यु “जे हुं एवो अनिमान करे , तेज आत्मा (जीव) कदेवाय ते." या प्रमाणे नगवाने जीवनुं स्थापन करयुं एटले वली स्वातिदत्ते तेमने फरीथी पूज्यु के, “हे प्रन्नो! प्रदेशन अने प्रत्याख्यान कोने कहेवू?" प्रनुए कां. "हे विप्र! प्रदेशन वे प्रकार- .एक धार्मिक अने वीजुंअधार्मिक. तेमज प्रदेशन शब्दवमे करीने पण निश्चय नपदेशज कहेवाय ते.वली मूलगुण अने ननरगुणयी प्रत्याख्यान पण जिनेश्वरोए वे प्रकारनु का ठे.” प्रन्नुनां आवां वचन सानली विप्र स्वातिदत्त अने पूर्णनइ तथा माणिनवने यो प्रतिबोध