________________
सूत्रमू
२-२२-CA
॥९८२॥
पढमे उवागमण निग्गमो य अद्धाण नावजयणा या विइए आरूढ छलणं जंघासंतार पुच्छा य ॥ ३११ ॥ आचा०
. पहेला उद्देशामां वर्पाकाळ विगेरेमा उपागमन ते स्थान लेवु, तथा निर्गम ते शरत्काळ विगेरेमा विहार जेगो होय, तेवो अत्रे
" कहेवाय छे, अने यतनाथी मार्गमां चालवू आ त्रणे वातो पहेला उद्देशामा छे, बीजा उद्देशामां नाव विगेरेमा चडनारनु छलन ॥९८२॥ २ (प्रक्षेपण) वर्णवशे, अने जघासंतार पाणीमां यतना राखवी, तथा जुदा जुदा प्रश्नमां साधुए शुं काई ते अहीं कहे छे,
तइयमि अदायणया अप्पडिबंधो य होइ उवहिमि । बजे यव्वं च सया संसारियरायगिहगमणं ।। ३१२ ।। * त्रीजा उद्देशमां जो कोइ पाणी वगेरे संबंधी पूछे, ते जाणतो होय छतां न जाणवापणुं बतावq ते अधिकार छे, तथा उपाधिमां 2 अप्रतिबंधपणुं राख, ते कदाच चोराइ जाय तो पण स्वजन पासे अथवा राजग्रहमां फरीयाद करवा न जवं, हवे सूत्रानुगममा ॐ अस्खलित विगेरे गुणोवाळ सूत्र उच्चार ते आ प्रमाणे छे.
अब्भुवगए खलु वासघासे अभिपवुट्टे बहवे पणा अभिसंभूया बहवे बीया अहुणाभिन्ना अंतरा से मग्गा बहुपाणा बहुबीया जाव ससंताणगा अभिकता पंथा नो विन्नाया मग्गा सेवं नच्चा नो गामणुंगामं दुइजि ज्जा, तओ संजयामेव वासावासं उचलिइज्जा ॥ (मू०१११)
मुख्यत्वे वर्षारुतु आवे छते अने वरसाद वरसे छते साधुए शुं करवू, ते कहे छे. अहीं वर्षाकाळ अने दृष्टि आश्रयी चार भांगा * थाय छे, तेमां साधुओने आज समाचारी छे. एटले निर्व्याघात ते अषाढ चोमासु आव्या पहेलांज घास, फलक, डगल, भस्म |¥
मात्रकादिनो परिग्रह करवो, अर्थात् चोमासु बेसतां पहेलां पण वारे वरसाद पडतां घगां नाना प्राणीओ इंद्रगोपक बीयावक गर्द
