________________
आचा
॥९०८॥
॥९०८॥
APER
5. आठमो भांगो सर्वोत्तम छे, पण एवं जाणे के, काचा पाणी विगेरेथी असंपृष्ट हाथ विगेरे छे, तो ते लेवू, अथवा ते जातिना डू द्रव्यवडे (भक्ष्य वस्तुथी) हाथ विगेरे खरडेल होय ते आहारने प्रासुक जाणीने साधुए लेवो, वळी
सूत्रम् से भिक्खू वा २ से जं पुण जाणिज्जा पिहुयं वा बहुरयं वा जाव चाउलपलंय वा असंजए मिक्खुपडियाए चितमंताए सिलाए जाव संताणाए कुहिसु वा कुट्टिति वा कुहिस्संति वा, उफ्फणिसु वा ३ तहप्पगारं पिहुयं वा० अष्फासुयं नो पडिगाहिज्जा ।। (सू० ३४)
ते भिक्षु गृहस्थना घरमा पेठेलो जो एq जाणे, के चोखा विगेरेना कुरमुरा (ममरा) घणी रेतीथी भरेला छे, अथवा अडधा । शेकेल चोखा विगेरेना कण विगेरे होय, तेने साधुने उद्देशीनेज सचित्त शिला उपर अथवा बीजवाळी, हरितवाळी अथवा नाना । अंतना इंडावाळी अथवा करोळीयाना जाळावळी शिला उपर ते ममरा के कणोने फुटेल होय फुटे अथवा फुटशे, (सूत्रमा एकवचन क्रियापदनु छे ते आर्षवचन होवाथी बहुवचनमा लेवु अथवा जातिमा एकवचन पण लेवाय) आम करीने पछी ते धाणी, पव्वा विगेरे सचित मिश्र होय. तेने सचित शिलामां कुटीने साधु माटे झाटके अने मछी आपे, के आपशे, तेवू जाणीने तेवो पृथक् । विगेरे आहार आपे तोपण ले नहि.
से भिक्ख वा २ जाव समाणे से ज. विलं वा लोणं उभियं वा लोणं अस्संजए जाच संताणाए भिदिसु ३ रुचिमु वा ३ विलं वा लोणं उब्भिमं वा लोणं अफासुयं० नो दडिगाहिज्जा ॥ (सू० ३५) जो ते भिक्षु एवं जाणे, के आ खाण- मीठं (विल वीड) छे, अथवा सिंघव, संजल विगेरे वधी मीठानी जाति होय, तथा
OGRESSAREARE
wజలలోలు.
