________________
सूत्रम्
ROSROCESSA
॥९०९॥
उदभिज (समुद्रना किनारे मूकावेलु.मीलु,) ते प्रमाणे रुमक विगेरे वीजुं मीठं पण लेवू, आवं मीठं जे. काचं छे, तेने उपर बतावेल आचा०
शिला उपर कूटीने आपे. अटले साधु माटे भेदे, भेदशे, अथवा वधारे झीणु करवा चूरीने आपे तो लेवं नहि. वळी ॥९०९॥
से भिक्खू वा० से जं. असणं वा ४ अगणिनिकिक्खत्तं तहप्पगारं असणं वा ४ अफायं नो०, केवली व्या आयाणमेयं, अस्संजए भिक्खुपडियाए उस्सिंचमाणे वा निस्सिंचमाणे वा आमज्जमाणे वा पमज्जमाणे वा ओयारेमाणे वा उव्वत्तमाणे वा अगणिजीबे हिंसिज्जा, अह भिक्खूणं पुव्वोवइट्टा एस पइन्ना एस हेऊ एस कारणे एसुवएसे जं नहप्पगारं असणं वा ४ अगणिगिक्खित्तं अफासयं नो० पडि. एयं० सामग्गियं ।। (सू०३६)॥ पिण्डैषणायां षष्ठ उद्देशकः २-१-१-६॥
ते भिक्षु गृहस्थना घरमां गोचरी गयेल होय, त्यां चारे प्रकारनो अहार अग्नि उपर वळता साथे लागेल होय तो आहार आपे ६ नो पण लेवो नहि, त्यां केवली प्रभु कहे छे के, आ कर्मा दान छे, तेज प्रमाणे गृहस्थ भिक्षुने उदेशीने त्यां अग्नि उपर रहेल है & आहारने वीजा वासणमां नाखतो तेमांथी प्रथम आपेल होय ते बधेलामां बीजं नाखे अथवा हाथथी मसळीने शोधे, तथा प्रकर्षथी
शोधे, तथा निचे उतारीने अथवा अग्निने तीरछी करीने जीवोने पीडे. 8 आ वधी बात समजावीने कहे छे के उपर बतावेली साधुनी आ प्रतिज्ञा छे के अग्नि साथे लागेलं भोजन विगेरे अप्रामुक छे,
अने ते अनेपणीय छे, एम जाणीने आहार मळतो होय, तो पण ले नदि, आज साधुनुं सर्वथा साधुपणुं छे, पहेला अध्ययननो छट्टो उद्दशो समाप्त थयो.
CRECTOR
P
