________________
आचा०
॥८६५॥
*
आराम, उपाश्रय ( अथ शब्द लोक आवता न होय तेवो विशिष्ट प्रदेशना संग्रह माटे छे.) अथवा शुन्यगृह विगेरे स्थळ होय ते स्थळ के होय, ते कहे छे. ( अल्पशब्द अभाववाचक छे.) ज्यां इंडा न होय, बीज, हरित, ठार. काचं पाणी, तथा उतिंग,
सूत्रम् | घासना अग्र भागे पाणीनां बिंद होय ते, पनक लीलण फुलण होय, वधारे पाणीथी भींजायेली माटी होय, मर्कट ते सूक्ष्म जीव | Inc६५|| अथवा करोलीयानां जाळां जेमां तेना वच्चा होय छे, ते दरेक जीवथी रहित आराम विगेरे स्थळे जइने पूर्व लीधेला आहारमा जे जीव मिश्रित होय ते देखीदेखीने अशुद्ध आहारने त्यागवो, अथवा भविष्यमां जीव थाय तेवू साथवो विगेरे होय तेमां जीवो जोइजोइने तेनुं भोजन दूर करीने खावा जेवु वाकी शुद्ध रधु होय ते बरोबर जाणीने पोते रागद्वेष छोडीने खाय अथवा पीए कड्यु छे के
वायालीसेसणसंकडंमि गहणंमि जीव ! ण हु छलिओ । इण्डिं जह न छलिज्जसि भुंजतो रागदोसेहिं ॥१॥ वेताळीस दोष गोचरीना छे. तेना संकटमां हे जीव ! तुं प्रथम ठगायो नथी, तेम हवे पण गोचरी करतां रागद्वेष वडे ठगातो नहीं।।
रागेण सइंगालं दोसेण सधमगं वियाणाहि । रागद्दोसविमुको भुंजेजा निजरापेही ॥२॥ 'रागथी अंगार दोष थाय छे, उपवडे धुम्र दोष लागे छे, माटे रागद्वेषथी रहित बनी सकामनिर्जरानी इच्छा राखी गोचरी करजे!
अने जे आहार विगेरे खावामां के पीवामां वधारे होय ते न खवाय, अथवा अशुद्ध पृथक् करवू अशक्य होय तो परठवबुं & जोइए, तेथी ते भिक्षु तेवा वधेला के अशुद्ध आहारने लेइने एकांतमा जाय, एकांतमा जइने ते आहारने परठवे, हवे ज्यां परठवे,
ते बतावे छे ( अथनो अर्थ पछी छे, वा नो अर्थ अथवा छे) [ झामेति ] बळेलुं स्थान, [इंटना निभाडानी जग्या ] अथवा अस्थि अचित्त ठनीयाना ढगलामां कीट, (लोदानो काट )ना ढगलामां, अथवा तुपना ढगलामा मूका अढायां, के तेवा कोइपण ढगलामां
*
*
*
*
*
