________________
आंबा०
१८६३ ॥
एतमवकमिज्जा एगतमयकमित्ता आहे आरामंसि वा अहे उवस्पयंसि वा अप्पंडे अप्पपाने अप्पत्रीए अप्पहरिए अपोसे अदर अर्त्तिगपण गदगमट्टियम कडासंताणए विर्गिचिय २ उम्मीसं विसोहिय २ तभ संजयामेव - जिज्ज वा पीइज्ज वा, जं च नो-संचाइज्जा अत्तए वा पायएवा से तमायाय एगतमवकमिज्जा, अहे झामथंडिलंसि वा अहिरासिंसि वा हिरासिंसि वा तुसरासिंसि वा गोमयरासिंसि वा अम्नयरंसि वा तहप्पगारंसि थंडिलंसि • पडिलेंहिय पडिलेहिय पमज्जिय पमज्जिय तओ संजयामेव परिद्वविज्जा ।। (मू० १)
( से शब्द मगध देशमां पहेली विभक्तिना निर्देशमां वपराय छे. तेथी) जे कोइ भिक्षाथी निर्वाह करनार भावभिक्षु मूळ उच्चरगुण धारना विविध अभिग्रह (तपविशेष ) करनारो उत्तम साधु होय अथवा साध्वी होय, ते भावभिक्षु के साध्वी अशाता वेद-' नीय - विगेरेना कारणोथी आहार ग्रहण करे छे, ते बतावे छे.
अण १ वेआवच्चे २ इरियट्टाए य ३ संजमठ्ठाए ४ तह पाणवत्तियाए ५ छ पुण धम्मचिंताए । १ ॥
ܙܕ
१ अशाता वेदनिय कर्मदुर करवा. २ वीजा साधुओनी वेआवच्च करवा ३ इर्या समिति पाळवा माटे, ४ संयम पाळवा माटे ५ जीवित धारण करवा ६ अने धर्मचिंतन करवा माटे आहार ठेवाय छे, उपर बतावेला कारणोमांथी कोइपण कारणे आहारनो अर्थी बनीने गृहस्थना घरे जाय, म. शामाटे ? उ० 'पिंडवाय पडियाए ' भीक्षा ( नो लाभ तेनी प्रतिज्ञा ते ) अहीं मने मळशे, तेथी त्यां पेसीने अशन विगेरे जाणे, केवी रीते? ते कहे छे. माणि ते '२ सजा ' (वासी पाणीवाळा रांधेला अनाजमां बेइंद्रिय विगेरे शीष्णा जीव उत्पन्न थाय छे ते) देखीने ते जीवो होय तो गोचरी न लेवी, तेज प्रमाणे पनक (उल आवे छे ते)
-सूत्रम
॥८६३ ॥
1
