________________
आचा० ॥७६९॥
ममां रहेल छे, केवां वे कल्प वस्त्र छे ? उ० - पात्र त्रीजुं धारण करेलो, साधु छे. ते बधुं पूर्वनाः सुत्रः प्रमाणे जाणघुं, ते उन्थी पीडाया सुधीनु जाणवुं, ते प्रमाणे अहीं कहे के हुं वायु विगेरेन । रोगथी पीडायेल निर्बळ होवाथी एक घरथी बीजे घेर जवा असमर्थ हुं तेथी भीक्षा माटे जवा हुं, अशक्त छं आएं बोलनार साधु पासे कोई गृहस्थ उभो होय, ते साधुनुं बोलवु सांभळीने अथवा बोल्या विना पण तेने अशक्त देखीने पर (बीजी) गृहस्थ विगेरे अनुकम्पा तथा भक्तिंना रसथी कमळ हृदयवालों बनीने अभिहत ते जीवोने दुःख दइ बनावेलं अशन पान खादिम स्वादिम लावीने ते साधुने आपे, ते समये ग्लान साधुए सूत्रार्थने अनुसारे जीवितने नहि वांछतां मरतुं बहेतर ! एम विचारीने तेणे शुं करवुं ते कहे छे, पूर्वे बतावेला जिन कल्पी विगेरे चारेमांथी कोइ पण एक साधुए प्रथम विचारखं, के उद्गम विगेरे क्या दोषथी आ दूषित छे ? तेमां अभ्याहत जाणीने तेनो निषेध करवो, ते आ प्रमाणे हे आयुष्मन् ! हे गृहपते ! आ मारा सामे आणेलं अशन खावाने, पाणी पीवाने अथवा तेनुं बीजुं - आधाकर्म विगेरे दोषथी दुष्ट अमने कल्पतुं नथी, आ प्रमाणे ते दान आपता गृहस्थने समजावे, बीजो प्रतिमां
" तं भिक्खु कोइ गाहावई उवसंकमित्त बूया, आउसंतो समणा ! अहन्नं तत्र अट्ठार असणं वा ४ अभि दाम से पूव्वामेव जाणेज्जा आउसन्तो गाहावई ! जन्नं तुमं मम अट्ठा असणं वा ४ अभिडं चेतेसि
गोय खलु मे कप्पर एयप्पगारं असणं या ४ भोत्तए वा पायए वा अन्ने वा तहप्पगारेति "
आपण ते पाठ छे के कोइ गृहस्थ साधु पासे - आवीने कहे के हुं तमारे माटे चार प्रकारनो आहारमांथी कोइ पण सामे लावीने आएं ! ते साधुः प्रथमथी जाणे तो कहे के गृहस्थ ! तुं मारे माटे कंइ पण सामे लावीने आपे तो मने खावा पीवाने कल्पे
सूत्रम्
॥७६९॥
