________________
प्रवचनसार
[५७
अथ द्वितीयसुखाधिकारः प्रारभ्यते ।
मंगलाचरण । चरनकमल कमला बसत, सारद सुमुखनिवास । देवदेव सो देव मो, कमला वागविलास ॥१॥ श्रीसरवज्ञ प्रनाम करि, कुन्दकुन्द मुनि वंदि । वरनों सुखअधिकार अब, भवि उर-भरम निकंदि ॥ २॥ (१) गाथा-५३ कौनसा ज्ञान, सुख और हेय
उपादेय है ?
मनहरण । 'अर्थनिकेमाहिं जो अतीन्द्रीज्ञान राजत है,
सोई तो अमूरतीक अचल अमल है । बहुरि जो इन्द्रिय जनित ज्ञान उपजत,
सोई मूरतीक नाम पावत समल है ॥ ताही भांति सुखहू अतीन्द्री है अमूरतीक,
इन्द्रीसुखमूरतीक सोऊ न विमल है। दोऊमें परम उतकृष्ट होय गहो ताहि,
सोई ज्ञान सुख शिवरमाको .कमल है ॥ ३ ॥ अतीन्द्रियज्ञान सुख आतमसुभाविक है,
एक रस सासतो अखण्ड धार बहै है । शत्रुको विनाशिके उपज्यो है अवाधरूप, . __ सर्वथा निजातमीक-धर्मको गहै है ॥
१. पदार्थोमें।