________________
(२३२) अंघश्चित्रशालिं चित्रयितुं कथं शक्नोति । चधिरो वाणी निनादं श्रोतुं कथ शक्नोति । पगुस्तीर्थाणि अवगाहयितु कथं शक्नोति । पाषाणः सौकुमार्ये स्थातु कथं शक्नोति । निंबो माधुर्ये स्यातुं कथं शक्नोति । काको हस संसदि स्थातु कथं शक्नोति । क्रमेलक करि वरेषु स्थातु कथ शन्नोति । एव मु.पि पंडितत्त्वे स्थातु कथाशक्नोति ।
(३१ जो)
(२०) स्वाभाविक
मत्पुरुष परोपकार किसिउ सीखवीयइ । सालि किसिउखाडीयइ, रूपि किसिउ माडीयइ । होर किसीउजडीयह, मोती किसिउछडीयइ । अमृत किसीउ कढीयइ, सारश्वत किसीउ पढ़ीयइ । शख किसी धवलीयइ, दूध किसीउ गलीयइ ।
(३० जो०)
(२१) ऐसा प्रयत्न व्यर्थ है
सरस्वती किम पाढियइ, अमृतु किम कढियइ । माणिकु किम घडियइ, मोती किम छडियइ । निगुण किम बटियइ, सुगुण किम निदियइ, वाउ किम बाधियइ । हरिण तणा नेत्र किम आजियइ, कुर्कट तणा चरण किम र नियह । कल्पम किम रोपियइ, साखु किम धवलियइ । सूबरु किम वालियइ, ऐरावणु किम दामियइ । चिन्तामणि किम पामियइ, कामधेनु किम वाहियइ । हिंग किम वारियइ, वेदु किम सस्कारियइ । रूपिणि किम माडियह, सालि किम छडियद ।
