________________
५०]
षष्ठोऽध्यायः ।
२१६
एतदपि भावयितुमाह ।
उपदेशंपालनैव भगवद्भक्तिर्नान्या कृतकृत्यत्वात् ॥४८॥
इति ॥ प्रकटार्थमेतदिति ॥ एवं तर्हि कथमस्य पुष्पादिपूजाविधिरित्याशयाह ।
उचितद्रव्यस्तवस्यापि तद्रपत्वात् ॥ ४६॥ इति ॥ उचितस्य द्रव्यस्तवस्य काले सुझए विसिट्टपुप्फाइएहिं विहिणा उ।
सारथुइत्योत्तगरुई जिणपूया होइ कायब्वा ॥ १ ॥ इत्यादिवचनोतरूपस्य किं पुनर्भावस्तवस्येत्यपिशब्दार्थः । 10 सोपदेशपालना रूपमस्य तनावस्तत्त्वं तस्मात् ॥
कुत इत्याह ।
भावस्तवाङ्गतया विधानात् ॥५०॥ इति ॥ शुद्धयतिधर्मकारणतया विधानाट्रव्यस्तवस्य । यदा हि विषयपिपासादिभिः कारणैः साधुधर्ममन्दिरशिखरमारोढु- 15 मनमो धर्म च चिकीर्षुः प्राणौ तदा महतः सावद्यान्तरावित्तेरुपायमन्यमस्यापश्यन् भगवानहन् सदारम्भरूपं द्रव्यस्तवमुपदिदेश। यथा । जिनभवनं जिनबिम्ब जिनपूजां जिनमतं च यः कुर्यात् । तस्य नरामरशिवसुखफलानि करपलवस्थानि ॥१॥ इति । 20
