________________
काधारस माटेनी कुशल प्रासादिक अने वर्णनमा हरिभद्रन
२६ -६५७), अभिषेकवर्णन (७२३-७३.२), चक्रवर्तीना स्नानभोजन्नोंदिनुं वर्णन .. (७४२-७५०) तथा विरहवर्णन (४९९-५०४, ५१०-५१६, ५२१-५२३ . वगेरे) एटलांनो उल्लेख करी शकाय.
साकेतनी राजकुवरी सुनंदा साथेना सनत्कुमारना जे बे. मिलनप्रसंगो योज्या छे अने प्रथम मिलन वाळो प्रसंग जे रीते बहेलाव्यो , तेमां हरिभद्रनी कथारस माटेनी कुशळ अने मौलिक दृष्टि देखाई आवे छे. वर्णनौ घणांखरां परंपरागत होवा छतां प्रासादिक अने - समुचित छे अने जंबूद्वीप अंने भरत- . . क्षेत्रनां वर्णनमा तथा केटलेक स्थळे विरहवर्णनमा हरिभद्रनो मौलिक स्पर्श जोई . शकाय छे. जंबूद्वीपना वर्णनमा पृथ्वीने माटे योजेला रूपकगा उदात्ततत्त्वनो.. विरल स्पर्श अनुभवायं छे. . __हरिभद्रनी शैली शिष्ट अने प्रासादिक छे. अलंकारो के वर्णनोना अतिरेक के अप्रस्तुतताथी ते बच्या छे. रचनानो प्रवाह कशे स्खलित थतो नथी.. . रड्डा जेवा अटपटा छंदने ए सहजसिद्ध होय तेम योजे छे. तेमां क्लिष्टतानी फरियाद करी शकाय तेवां स्थनो भाग्ये ज मळशे. छंदने कारणे छूट लेवाई होय तेवां स्थानो पण घणां ओछां छे. वार्तालापो अने अंगत उक्तिओनो पण . . यथोचित आश्रय लईने हरिभद्र शैलीनुं वैविध्य अने निरूपणनी तादृशता साधी . . शके छे. कथावस्तु, वर्णनो अने केटलांक शैलीतत्त्वो परत्वे. हरिभद्र तेमना पूर्ववर्ती सनत्कुमारचरित्रोना स्पष्टपणे ऋणी होवा छतां कथावस्तुने रड्डाछंदमां ढाळीने तथा घटनाक्रम अने वर्णनोमां केटलुक परिवर्तन करीने तेओ पोतानी गणनापात्रं रचनाशक्ति अने कवित्वनी आपणने प्रतीति करावे छे. .. . . . . . . उपसंहार : ... ..
. .. - छेवटे गुजराती अनुवाद विशे बे शब्द : आसाथे आपेला गुजराती अनुवादनो हेतु मूळ कृतिनी अपभ्रंश भाषाने समजवा माटेगें केवळ एक साधन पूलं पाडवानो नथी. मूळ कृति काव्यगुणोथी सभर छे, अने तेनो पण कशोक अणसार अनुवादमां मळवो जोईए. उपरांत अनुवाद ओछांमां ओछो पोताना पग पर ऊभो रही शके तेवो तो होवो ज जोईए. जो ते मूळ कृतिना आधार विना, स्वतंत्रपणे वांची. शकाय तेवो स्वाभाविक अने सुवाच्य न. होय तो तेनुं मूल्य स्वल्प गणाय. अहीं आपेला अनुवाद पाछळ आवा प्रकारनो दृष्टिकोण राखेलो · छ, भने तेथी ते समग्रपणे मूळानुसारी होवा छतां यांत्रिकपणे शब्दशः नथी ज,