________________
(४)
थोडा आर्य अनार्यजनथी ।जेनआर्यमां थोडा | तेमां पण परिणतजन थोडा । श्रमण अलप बहु मो(मुंडारे ॥ जिन० वी० ९॥
अर्थ-थोडा आर्य अनाथ जनथी के० अनार्य लोयी आर्य लोक थोडा छे केमके वत्रीस हजार देशमाहे आर्य देश तो साडीपचवीसज छे ते चली आर्य देशमा पण जैन नाम धराये एडवा लोक थोडा छ वली जेन नाम धरावे तमांहे पण परिणत के. जैन यासनाये परिणम्या होय एडवा श्रद्धात रयाद्वादशैलीना जाण थोडावली ते परिणतजन मांडे पण श्रमण के मुनिराज ते अलप के० प्रणा थोडा अने बहु मो(मोटा के० मात्र मस्तक सुंडन कराव्यु पण गुण विनाना एडवा लोक वह जाणवा ॥५॥
भद्रवाहु गुरु वदन वचन ए।आवश्यकमां लहिये ।। आणा शुछ महाजन जाणी । तेहनी संगे रहियेरे ॥ जिन०॥ वी० ॥१०॥
अर्थ-भद्रवाहस्वामीना मुखनु ए वदयमाण वचन छे ते आवश्यकमात्रमांहे कायु के तिहाथी लहिय के० पामीथे जे आज्ञा शुद्ध तेहिज महाजन एटले जिनाज्ञा पाले तेहिन संघ पहचु जाणीने तेघा महाजननी पासें घसी. गाथा-"एग्गी य साहु एगां, य साहुणी सावओ व सट्ठी वा । आणाजुत्तो संघा, सेसी पुण अहिसंघाओ ॥१॥" इति आवश्यक पचनात्॥१०॥
अज्ञानी नवि होवे महाजन | जो पण चलवे टोल। धर्मदासगणी वचन विचारी। मन नवि कीजे भोलरे । जिन० वी० ११ ॥ अर्थ-पण जे अज्ञानीनो समुदाय हाय अने जो ते टोल के० गच्छने चलाये तोहे पण हने महाजन न कहीयें पहq धर्मदासगणीनुं वचन विचारीने भनने भोलं न करीये एटाले अशाने धमाधम न करीये. यतः-"ज नया अग्गीयत्यो" इति वचनात् ॥ ११ ॥
अज्ञानी निज छंदे चाले । तस निश्रायें विहारी ॥ अज्ञानी जे गच्छने चलवे । ते तो अनंत संसारीरे ॥ जिन० वी० १२ ॥
अर्थ-जे अमानी पुरुप ते निज छटे के० पाताना अभिप्राये चाले तथा ते अज्ञानीनी निश्राये जे विहारी के० विचरे ते पण अज्ञानीज होय तो पहवा अज्ञानी अगीतार्थ थको जे गच्छने चलाये तेतो अनत संसारी जाणवी. यत:-"ज जयद अग्गीयत्यो नं, च अग्गीयत्यनिस्सिओ जयइ। वट्टावेइय गच्छ, अणंत संसारिओ होइ ।।१।।" इत्युपदेशमालायां ॥१२॥
खंड खंड पंडित जे होवे । ते नवि कही नाणी ॥ निश्चित समय लहे तेनाणी । संमतिनी सहिनाणीरे ॥ जिन वी०.१३ ॥
