________________
M
(११०) महामहोपाध्याय श्री यशोविजयजी कृत. हवे कवि पोताना आचार्यनी प्रशस्ति कहे छे. श्रीविजयमभरि तपगच्छनायक सवाइ यया. तेहने पाटे विजयरत्नसरि युवराज पदे वर्त्तता एटले विजयप्रभसूरि थका आचार्यपदे वर्चता भविजनना हितने काजे एम में जिनगुण गाया. इति तृतीय गाथार्थ ॥३॥
हवे पोतानी प्रशस्ति कहे छे. श्री कल्याणविजय वर वाचक ॥ तपगच्छ गयणदिणिंदाजी॥ तास शिष्य श्रीलाभविजय बुध ॥ नविजनकैरवचंदाजी ॥ तास शिष्य श्रीजितविजय बुध ॥ श्री नयविजय माणदाजी ॥ वाचक जशविजये तस शिष्ये ॥ थुपीया वीरजिणंदाजी ॥४॥
अर्थ-श्री कल्याणविजय उपाध्याय तपगच्छरूप गगनने विषे दिनेंद्र के सूर्यसरखा मोना शिष्य श्री लाभविजय थया. बुध के० पंडित थया. भव्यप्राणीरूप, कैरव के. चंद्र विकासी कमल-तेहने विषे चंद्रमा सरखा. तेमना शिष्य थे थया. एक श्री जितविजय पंडित अने वीजा श्री नयविजय ते मुनिमां इंद्र सरखा. तेमना शिष्य वाचक उपाध्याय यशोविजय थया. तेमणे वीर जिनेंद्र थुण्या ॥ ४ ॥ दोसीमूलासुत सुविवेकी । दोसी मेघा हेतेजी ॥ एह तवन में की, सुंदर ॥ सिद्धांत अक्षर संकेतजी ॥ ए जिनगुण सुरतरुनो परिमल ॥ अनुभव तो ते लशेजी ।। भमर परे जे अरथी होइने । गुरुआणा शिर वहशेजी ॥५॥
अर्थ-दोसी मूलानो पुत्र घणो विवेकी जे दोसी मेघो तेने माटे कयु. ए सुंदर तवन एटले मेघजी दोसी इंडीआ हता ते उपाध्यायजीए भतिवोध्याने शुद्ध श्रद्धा करावी-सिद्धांतने अक्षर संकेते. ए जिनेश्वरना गुणरूप मुरतरु के कल्पवृक्ष तेहनो परिमल एटळे मुगंधवानोज अनुभव ते लेशे के जे माणी भमरानी पेरे अरथी थइने गुरुनी आज्ञा मस्तके वहेगे ।। इति पंचम गाथार्य ॥ ५ ॥ ॥ इति महोपाध्यायश्रीजशोविजयविरचितं श्रीवीरजिनस्तवनं संपूर्णतामगमदिति ॥
॥ अथ प्रशस्ति ॥ सरिविजयदेवाख्यस्तपोगच्छाधिनायकः ॥ विख्यातत्रिजगत्यासीद्विद्यया गुरुसन्निभः ।। ॥१॥ तस्य पट्टोदयादौ श्रीविजयप्रभसूरिराट् ॥ आदित्य इव तेजवी सिंहवच्च पराक्रमी॥ ॥२॥ यः सत्यविजयस्तस्यांतेवासीत्यभिभाषकः ॥ क्रियोद्धारः कृतो येन माप्यानुसा गुरोरपि ॥ ३ ॥ विनेयस्तस्य कर्पूरविजयस्ताविका सुपीः ॥ कीर्तिः कर्पूरवषस्य मात सर्वत्र विश्रुता ॥ ४ ॥ क्षमादिगुणसंदर्भः क्षमाविजय इत्यभूत ॥ तस्य शिष्यो विनी