________________
दोढसो गायानुं स्तवन. ( १०९ ) एटले आज्ञाए मस्तक पवित्र करे. दिलथी प्रभुने कदीए विसारीए नहीं. ए रीते हृदय पवित्र करीए. एम करतां सुजन कल्याण पामीए एटले भला यशरूप कल्याण पामीए. एमां कर्ताए पोतानुं जशोविजय एवं जे नाम-ते पण सूचव्यं ॥ २५ ॥
कलश ॥ राग धनाश्री ॥
वर्त्तमान शासननो स्वामी || चामीकरसम देहोजी || वीरजिनेश्वर में एम थुपिओ || मन धरी धर्म सनेहोजी ! एह तवन जे भणशे गणशे ॥ तस घर मंगलमालाजी ॥ समकितभाण होशे घट तेहने || परगट झाक झमालाजी ॥ १ ॥
अर्थ- वर्तमान शासनना धणी श्री वीरस्वामी, चामीकर के० सोना सरखी जेमनी काया छे एवा श्री वीरस्वामी, जिनेश्वर के० सामान्य केवलीमां ईश्वर एटले तीर्थकर मते स्तव्यो मनमां धर्मस्नेह आणी. भक्ति माटे एक वचन छे. ए स्तवन जे प्राणी भणशे भणीने गणशे; तेहने घरमां मंगलीकनी माला थशे. तेहना घटने विषे प्रगटपणे झाकअमाल करतो थको सम्यकूलरूप सूर्य प्रगट थाशे ॥ १ ॥
अरथ एहना छे अति सूक्षम ॥ ते धारो गुरु पामेजी ॥
गुरुनी सेवा करतां लहीए || अनुभव निज अभ्यासेजी ॥ जेह वहुश्रुत गुरु गीतारथ || आगमना अनुसारीजी ॥ तेहने पूछी संशय टालो ॥ ए हितशिख छे सारीजी ॥ २ ॥
अर्थ - एहना अर्थ घणा सूक्ष्म छे. ते गुरु पासे आम्नाय धारी जोज्यो. गुरुनी सेवा करतां पामीए. भुं पामीए ? ते कहे छे. अनुभव पामीए. भुं करतां ? ते कहे छे. ए तव - ननो नित्य अभ्यास करतां. जे बहुश्रुत होय, गीतार्थ होय आगमना अनुसारी होय, एटले पापभीरू, सत्यभाषी होय, तेहने पूछी संशय टालो. ए अमारी रूडी हितशिक्षा छे. इति गाथा ॥ २ ॥
इंदलपुरमा रहिय चोमासुं ॥ धर्म ध्यान सुख पायाजी || संवत सत्तर तेत्रीशा वरसे ॥ विजयदशमी मन भायाजी ॥ श्री विजयप्रसूरि सवाया ॥ विजयरतन युवरायाजी ॥ तस राजे विजनहित कांजे ॥ एम में जिनगुण गायाजी ॥३॥
अर्थ - इंदलपुर अहम्मदाबादतुं परु, त्यां चोमासुं रहीने धर्मेध्याननुं घणुं सुख पाम्या.
- संवत १७३३ मे वर्षे विजयदशमी ते आसो सुद्द दशमे मन भाया के० मनने विषे भाव्या.
