________________
१४०
प्राकृतव्याकरणम् [सू. ८-४-२९९ अवर्णाद्वा ङसो डाहः॥ ८।४ । २९९ ॥ मागध्यामवर्णात्परस्य डसो डित् आह इत्यादेशो वा भवति ॥ हगे न एलिशाह कम्माह काली । भगदत्त-शोणिदाह कुम्भे । पक्षे । भीमशेणस्स पश्चादो हिण्डीअदि । हिडिम्बाए घडुक्कय-शोके ण उवशमदि ॥ २९९ ॥
आमो डाह वा ॥ ८ । ४ । ३०० ॥ मागध्यामवर्णात्परस्य आमोनुनासिकान्तो डित् आहादेशो वा भवति । शय्यणाहँ सुहं । पक्षे । नलिन्दाणं ॥ व्यत्ययात्प्राकृतेपि । ताह । तुम्हाहँ । अम्हाहँ । सरिआहँ । कम्माहँ ॥ ३०० ॥
अहं वयमोहंगे ॥ ८ । ४ । ३०१ ॥ मागध्यामहंवयमोः स्थाने हगे इत्यादेशो भवति ॥ हगे शक्कावदालतिस्त-णिवाशी धीवले । हगे शंपत्ता ॥ ३०१ ॥
शेष शौरसेनीवत् ॥ ८ । ४ । ३०२ ॥ मागध्यां यदुक्तं ततोन्यच्छौरसेनीवद् द्रष्टव्यम् ॥ तत्र 'तो दोनादौ शौरसेन्यामयुक्तस्य' (८-४-२६०) । पविशदु आयुत्ते शामि-पशादाय ॥ 'अधः क्वचित्' (८-४-२६१ ) अले किं एशे महन्दे कलयले ।। 'वादेस्तावति' ( ८-४-२६२ ) ॥ मालेध वा धलेध वा ।। अयं दाव शे आगमे ॥ 'आ आमन्त्र्ये सौ वेनो नः ' (८-४-२६३) भो कञ्चुइआ ॥ मो वा' (८-४-२६४ ॥ भो रायं ॥ भवद्भगवतोः'(८-४-२६५)॥ एदु भवं शमणे भयवं महावीले । भयवं कदन्ते ये अप्पणो पकं उज्झिय पलस्स प-कं पमाणीकलेशि ॥' न वा यो व्यः' (८-४-२६६) ॥ अय्य एशे खु कुमाले मलयकेदू ॥ 'थो धः ' (८-४-२६७) । अले कुम्भिला कधेहि ॥ 'इहहचोर्हिस्य ' (८-४-२६८) ॥ ओशलध अय्या ओशलध ॥ ' भुवो भः' (८-४-२६९)। भोदि ॥ ' पूर्वस्य पुरवः ' (८-४-२७०) ॥ अपुरवे ॥ 'क्त्व इयदूर्णी' (८-४-२७१)॥ किं खु शोभणे बम्हणे शि त्ति कलिय लब्ञा पलिग्गहे दिण्णे ॥ 'कृ-गमो डुडुअः (८-४-२७२) ॥ कडुअ । गडुअ ॥ 'दिरिचेचोः (८-४-२७३) ॥ अमच्च-ल-कशं पिक्खिदुं इदो य्येव आग
