________________
अन्यपरिचय पवित्र तीर्थमा गिरनारनी सांबादि हूंकोना. जेवी रचना करावी हती. त्या जिनमंदिरो उपर कलशो (शिखर कळशो)- वेसार्या अने, उपर्युक्त प्रासादो उपर सुवर्ण दंडो (ध्वज-दंडो) मुकवामां आव्या हता. आदीश्वर भगवानना मंदिर उपर ज्ञान, दर्शन, अने चारित्ररूपी महारत्ननिधान सरखा त्रण सुवर्णकलशो मंत्रीश्वरे मुकाव्या-हता. ए उपरांत बे अतिमूल्यवान-तोरणो त्या कराव्या हता.
१ शत्रुजय पासे आवेळु: अर्कपालितः (अंकवालिया) गाम जे राणाक श्री वीरधवळनी सत्तामा हतुं ते तेमीं पासेथी आ मंदिरोना पूजनार्चनार्थे अपाव्यु. तेनी नोंध सुकृतकीर्तिकल्लोलिनीमां पण आपवामां आवी छे. परंतु बीजा ग्रन्थकारोए ते संबंधी कांई पण ईसारो कर्यो नथी. वधुमा त्यां 'अश्वावतार मंदिर' बंधावी मुनिसुव्रतनी मूर्ति वेसार्यानुं तथा परब बंधाग्यानु, जणान्युं छे. ज्यारे सुकृतसंकीर्तनकार त्यां तळाव
खोदाव्यानुं कहे छे. पालिताणामां पोतानी पत्नी ललिताना नाम उपरथी 'ललिता सरोवर बंधाव्यु होवानो 'उल्लेख कर्यो छे. तेनी अलंकारपूर्ण भाषामा प्रशंसा करतां कवि कहे छे, के जाणे मंत्रीशनी कीर्तिनो प्रकाश ' करतुं होय तेवू आ सरोवर निर्मळ जळ युक्त छे. आ सरोवरनी नोंध बधा ग्रन्थकारोए लीधी छे. आदीश्वर 'भगवाननी-पाछळ सुवर्णतुं पृष्ठपट्ट (पुंठीयु) करावी अर्पण कर्यु. श्रीनाभिसूनुः प्रभुना प्रासादमां वस्तुपाळे
सुवर्णतोरण कराव्युः त्यार बाद कविए,बन्ने मंत्रीवरोनी केटलीक यशगाथाओ अलंकारपूर्ण भाषामां रजु . करी छे. वस्तुपाळे वस्त्रापथना मार्गमा रहेला तपखिओना शासनोनो उद्धार करी यात्रिओ पासेथी लेवातो
कर माफ कराव्यो अने तेमने प्रसन्न कर्याः आ हकीकत पण नवीन छे. बीजा कोई ग्रन्थमा ते जोवामां आवती - नथी. छेवटमा ग्रन्थकर्ता, वस्तुपाळे शत्रुजय उपर 'नंदीश्वरतीर्थ' अने 'अनुपमासर बंधाव्यानो उल्लेख करी
योग्य शब्दोमां. प्रशंसा करे छे. वधूमां रैवतकना तापसोने गामवें दान कर्यानी हकीकत जणावी तेनां सुकृत। कार्योनी नोंध समेटी ले छे. उपरोक्त कथानुसार कवि केटलीक नवीन हकीकतो रजु करे छे. आथी । कविन-यात्रावर्णन तेम ज धर्मकार्योनुं वर्णन वधु चोकसाई वाळु होवार्नु जणाय छे. अंतमां ग्रंथकार ॥ वस्तुपाळनी अने तेना. दानकार्योनी योग्य शब्दोमा पुनः प्रशंसा करी, धर्माभ्युदय महाकाव्यनी फलश्रुतिमां - कहे .छे के-विश्वालंकृत करनार अने गुणरत्नोना भंडाररूप आ सुवर्ण रचित 'संघाधीश्वर चरित्र' सज्जन • पुरुषोना हृदयमानसमां रहेलां दुरितोनो नाश करो. एवो आदेश आपी ग्रंथकर्ता विरमे छे. 3 ३११ उदयप्रभसूरि अने तेमना. पूर्वाचार्यों । जे साधु पुरुषना पुनीत वचनामृतोथी पवित्र बनी, वस्तुपाळे महान दानधर्मो कर्याहता ते महानुभाव
अने तेमना विद्वान शिष्य उदयप्रभसूरिनो, ते गच्छना पूर्वाचार्योसाथे ढूंक परिचय आप्या सिवाय आ निबंध अपूर्ण ज लेखाय. तेथी तेमनी यथायोग्य पिछान आपवा अहीं प्रयत्न कर्यो छे. आ ग्रंथना रचयिता ' मुनिवर्य उदयप्रभसूरि सुप्रसिद्ध नागेन्द्र गच्छना हता. तेमणे पोताना गच्छनो पूर्वपरिचय आपतां कडं छे
के “नागेन्द्रगच्छमां शांतिसुधाना कलशसमान अने संसारदुमोन्मूलन तत्त्वादेश आपनार महेन्द्रसूरि थया. तेमना. पट्टधर श्री शातिसूरि थया जेमणे-दिगंवरो उपर विजय मेळव्यो हतो. तेमना पछी नागेन्द्रगच्छसिंहासनाधिरूढ शमदमने धारण करनार आनंदसूरि अने अमरचंद्रसूरि थया. वादिचक्रवर्ति आ बन्ने सूरिओए सिद्धराजनी राजसभामा वादिओने परास्त कर्या हता.. तेथी राजाधिराज सिद्धराजे ते बन्नेने 'व्याघ्रशिशुक' अने 'सिंहशिशुक' बिरुदो आप्यां हता. उदयप्रभसूरि अने तेमना पूर्वीचार्योनो आवो ज परिचय सुकृत
१ अस्वाधवायपयोनिधिमन्दरादिमुद्राजुषोः किमनयोः स्तुमहे महिन्नः। बाल्येऽपि निर्दलितवादिगजी जगाद यौ व्याघ्र-सिंहशिशुकाविति सिद्धराजः ॥४॥
-धर्माभ्युदयकान्य अंत्यप्रशस्ति ।